تاثیر سیستم های مغزی رفتاری برخودکارآمدی تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف تعیین تاثیر سیستم های مغزی رفتاری بر خودکارآمدی تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) است و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین مدارس دبیرستانی شهر اصفهان سه مدرسه به تصادف انتخاب شد و از مدارس انتخاب شده، نمونه ها به تصادف انتخاب گردید. بر اساس فرمول مورگان، حداقل حجم نمونه ۶۰ نفر برآورد شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)فرم ۲۸ سوالی، پرسشنامه خودکارآمدی دانش آموز مورگان- جینکز (۱۹۹۹) و مقیاس سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری (کارور و وایت) :۱۹۹۴ بود و به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و یک راه ه استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد دانش آموزان با سیستم فعال ساز رفتاری نسبت به دانش آموزان با سیستم بازداری رفتاری به میزان بیشتر خودکارآمدی تحصیلی و میزان کمتر علائم جسمانی، افسردگی، اختلال در کارکرد اجتماعی و علائم اضطرابی را کسب کردند.

کلیدواژه ها:

سیستمهای مغزی رفتاری ، خودکارآمدی تحصیلی ، سلامت روان ، دانش آموزان .