نقش رفتار فرزند پروری و خلق و احساس برسرگرمیهای مورد علاقه نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری و خلق و احساس با سرگرمی نوجوانان انجام گرفت. روش پژوهش با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی و با توجه به گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه نوجوانان شهر خواف در سال ۱۳۹۹ بود که با روش نمونه گیری در دسترس ۱۰۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد که از این تعداد ۶۲ نفر دختر و ۴۲ نفر پسر بودند. ابزار های مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه فرزندپروری بامریند (۲۰۱۹) (PSDQ)، خلق و احساس (MFQ) و پرسشنامه محقق ساخته سرگرمی بودند. داده های پژوهش در دو سطح توصیفی (برای خلاصه کردن و توصیف داده های عوامل دموگرافیک ) و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی) برای آزمودن فرضیه ها مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان دادند بین رفتار فرزندپروری و مولفه های آن با سرگرمی رابطه مستقیم و مثبت و بین خلق و احساس با سرگرمی های مورد علاقه نوجوانان رابطه مستقیم و منفی وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان دادند رفتارفرزندپروری و خلق و احساس میتوانند میزان سرگرمی نوجوانان را پیش بینی کنند و ۲۴/۷درصد از واریانس سرگرمی را با یکدیگر تبیین میکنند. همچنین خرده مقیاسهای رفتار فرزندپروری میتوانند ۳۸/۵ درصد از واریانس سرگرمی مورد علاقه نوجوانان را تبیین کنند. نتایج یافته ها بر نقش برجسته والدین در فرزندپروری اشاره دارد به گونه ای که با بهبود رفتار فرزند پروری والدین، میزان سرگرمی های نوجوانان افزایش مییابد و با توجه به اینکه خلقیات مثبت زمینه ای مناسب برای ساختن محیطی مطلوب برای یادگیری، سرگرمی و بر قراری ارتباط موثر است و با بهبود خلق و احساس، میزان سرگرمی های نوجوانان افزایش می یابد، این دو متغیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه ها:

رفتار فرزندپروری ، خلق و احساس ، سرگرمیهای مورد علاقه ، نوجوانان