نقش سندرم سقف شیشه ای بر خودپنداره زنان در سازمانهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 200
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFEP01_0133
تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1401
چکیده مقاله:
هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش سندرم سقف شیشه ای بر خودپنداره زنان در سازمانهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری میباشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه ی زنان شاغل در سازمانهای ورزشی اعم از ادارات ورزش و جوانان و هیاتهای ورزشی استان چهارمحال و بختیاری بود. . بر اساس آمار موجود تعداد کارکنان زن این سازمان به انضمام ادارات تابعه ی شهرستانها ۶۷ نفر بود. با توجه به محدود بودن جامعه ی آماری، روش نمونه گیری به صورت سرشماری (کل شمار) بود و نمونه ی آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. جهت گردآوری داده ها از سه پرسشنامه سقف شیشه ای اسمیت(۲۰۱۲) ۱ و پرسشنامه خودپنداره کالیفرنیا (۱۹۸۶)۲ استفاده شد. جهت بررسی روایی و پایایی ابزار اندازه گیری و تناسب داده های تحقیق با ساختار عاملی و زیر بنای نظری تحقیق از روش تحلیل عاملی تائیدی در قالب معیار میانگین واریانس استخراج شده، پایایی ترکیبی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. در بخش تجزیه و تحلیل داده ها، از روشهای آمار توصیفی جهت طبقه بندی نمرات خام، طراحی جدول توزیع فراوانی و محاسبه شاخص های پراکندگی نظیر میانگین و انحراف معیار استفاده شد. همچنین تحلیل نتایج این مطالعه به روش معادلات ساختاری با نرم افزار Smart-PLS نسخه سه و نرم افزار spss نسخه ۲۰ انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر سقف شیشه ای اثر منفی معناری داری بر خوپنداره زنان شاغل در سازمان های ورزشی دارد. لذا پیشنهاد میشود با اصلاح دیدگاه ها و نگرشهای سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان، نابرابریهای موجود در ارتقاء کارمندان زن و مرد اصلاح شود و این امر به جای نگاه جنسیتی، بر مبنای شایسته سالاری انجام پذیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه درعلی بنی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه شهر کرد
سمیه صفری
استادیار علوم ورزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد
علیرضا امیدی
استادیار علوم ورزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهرکرد