عوامل موثر بر رفتار حرکتی ورزشکاران پس از مشاهده صحنه های همکاری و رقابت در ورزش های رقابتی: تاثیر نگرش ورزشی

این مطالعه نشان داد که چگونه مشاهده صحنه های ورزشی همکاری یا مسابقه ، یک عمل تعامل را در ورزشکاران خبره ، بسته به نگرش ورزشی خاص آنها ، تعدیل می کند. در یک مطالعه حرکتی ، ورزشکاران بسته به نوع نگرش خود نسبت به هم تیمی ها (مشارکتی یا رقابتی) به دو گروه تقسیم شدند. شرکت کنندگان صحنه های ورزشی و همکاری (مسابقه بسکتبال ، فوتبال ، واترپلو ، والیبال و راگبی) را مشاهده کردند و سپس دست دراز کردند ، آن را برداشتند و یک شی را روی دست یک ماده (بعنوان اقدام عملی) قرار دادند. آنالیز واریانس با طراحی مختلط بر روی میانگین مقادیر پارامترهای دستیابی انجام شد. داده ها نشان داد که نوع صحنه مشاهده شده و همچنین نگرش ورزشکاران بر اقدامات دستیابی برای درک تاثیر می گذارد .به طور خاص ، ورزشکاران مشارکتی وقتی صحنه های همکاری را مشاهده می کردند ، در مقایسه با صحنه های مسابقه ، سرعت بیشتری داشتند. شرکت کنندگان پس از مشاهده اقدامات همکاری ، هنگام اجرای یک اقدام سریع سرعت بیشتری داشتند .این تنها زمانی اتفاق افتاد که آنها نگرش همکاری داشتند .به نظر می رسد که تطابق بین نگرش و اقدام مورد نظر پیش شرط لازم برای مشاهده تاثیر نوع مشاهده شده در صحنه انجام شده است .این امکان وجود دارد که مشاهده صحنه های رقابت استراتژی های حرکتی را فعال کند که با استراتژی های شرکت کنندگان مشارکتی برای اجرای یک توالی مشارکتی (دادن) تداخل می کند .

کلیدواژه ها:

صحنه های همکاری و رقابت ، ورزشکاران خبره ، نگرش مشارکتی / رقابتی ، حرکت شناسی ، تعامل اجتماعی.