برنامه ریزی شهرهای هوشمند با تاکید بر رویکرد سناریونویسی مطالعه موردی: شهر ارومیه

در عصر حاضر روند رو به رشد جمعیت و در پی آن افزایش و تنوع مشکلات شهری در جنبههای مختلف از یک سو و دگرگونی های حاصل از پیشرفت علم و صنعت و طرح نیازهای جدید سازمانی و اجتماعی از سوی دیگر، نیازمند مدیریت جدید و کارایی می باشد. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش های کنونی شهرها در عرصه برنامه ریزی شهری، توسعه شهر هوشمند است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر برنامه ریزی شهر هوشمند ارومیه با تاکید بر رویکرد سناریونویسی می باشد. روش پژوهش مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی است و از تکنیک هایی مانند روش دلفی، تحلیل اثرات متﻘاطع ، نرم افزار میک مک ، نرم افزار سناریوویزارد جهت تحلیل یافته ها بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که ۱۲ عامل کلیدی در هوشمندسازی شهر ارومیه نقش اساسی دارند که ۳۶ وضعیت محتمل در آینده برای آن ها در نظر گرفته شد. سپس با اخذ نظرات کارشناسان و براساس تحلیل های نرم افزار سناریو ویزارد، ۷ سناریو قوی استخراج گردید. نتایج به دست آمده حاکی از این می باشد که؛ ۶۱/۲۲ درصد از این سناریوها مطلوب هستند و ۰۴/۱۹ درصد از سناریوهای ۷ گانه، حالت های بحرانی را نشان می دهند، احتمال تحقق شرایط ایستا هم حدود ۳۳/۵۸ درصد می باشد که این امر نشان می دهد که در هوشمندسازی شهر ارومیه احتمال وقوع شرایط ایستا بیشتر از دو حالت مطلوب و بحرانی می باشد. با توجه به شرایط حاکم بر شهر ارومیه، ادامه وضعیت فعلی (شرایط ایستا) در واقع نوعی بحران در هوشمند سازی این شهر می باشد. درنهایت براساس شرایط سناریوها و وضعیت عوامل کلیدی در تابلوی سناریوها راهکارهای هوشمندسازی شهر ارومیه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، تحلیل اثرات متﻘاطع ، میک مک ، سناریوویزارد ، ارومیه