طراحی بناهای خاک‎پناه‎ بر مبنای اصول معماری پایدار جهت کاهش مصرف انرژی ساختمان در اقلیم گرم و خشک: مطالعه موردی شهر شاهرود

در دهه های اخیر، بحران آلودگی محیط زیست در دنیا به طور گسترده ای مطرح شده که موجب نگرانی جامعه انسانی می‎باشد و با توجه به کاهش مستمر انرژی های تجدید ناپذیر و همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار(خورشیدی، زمین گرمایی، باد و...)، لازم است معماران به عنوان بخش مهمی از اجتماع که مداخله فراوانی در محیط زیست دارند، در ساخت و سازهای خود تامل بیشتری نموده و از ایده های جدید جهت کاهش مصرف انرژی و آلودگی‎های ناشی از آن بهره گیرند. معماری خاک اصیل‎ترین و کهن‎ترین نمونه معماری ایران زمین است و استفاده از خاک با خصوصیاتی از قبیل ظرفیت حرارتی بالا و زمان تاخیر حرارتی قابل توجه، درمدیریت مصرف انرژی و رسیدن به معماری پایدار و سبز راهگشاست. این پژوهش که حاصل مشاهدات عینی، مطالعات کتابخانه‎ای و مدل‎های تجربی است، به صورت        تحلیلی-توصیفی به تشریح اقلیم شاهرود با استفاده از داده ‎های اقلیمی پرداخته و پس از طراحی مدل یک ساختمان اقامتگاه بین‎راهی به تحلیل مصرف انرژی آن می‎پردازد. نتایج  حاصل بیانگر صرفه‎جویی بهینه در مصرف انرژی در صورت استفاده از مدل خاک‎پناه می‎باشد.  

کلیدواژه ها:

Earth sheltered architecture ، warm and dry climate of Shahroud ، building energy modeling ، sustainable development ، thermal behavior of the Earth. ، معماری خاک‎پناه‎ ، اقلیم گرم و خشک شاهرود ، مدل سازی انرژی ساختمان ، توسعه پایدار ، رفتار حرارتی زمین