بررسی فنا و بقا از منظر سنایی بر مبنای سنت اول عرفانی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-12-4_004
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
چکیده مقاله:
فنا و بقا از مهمترین مباحث سنت اول عرفانی است و در عرفان اسلامی جایگاه ویژهای دارد و در آثار شعرا و عرفا به شکلهای گوناگونی متجلی شده است. هریک از عرفا کوشیدهاند تا با استفاده از تجارب شخصی خود به بیان این دو موضوع بپردازند. سنایی، شاعر و عارف بزرگ سدهی ششم هجری، نیز از این امر مستنثنی نیست. این پژوهش، کوشیده تا به بیان فنا و بقا از دیدگاه سنایی بپردازد. در سنت اول عرفانی، انسان و خدا، دو موجود متمایز از یکدیگرند که ذات و صفات و افعال یکی در دیگری فانی میشود. فنا و بقا به دو بخش عمدهی ظاهر و باطن تقسیمبندی شده است. در فنا، عارف از اراده و وجود خود فانی و نیست میشود و پس از آن به حقتعالی باقی میگردد. فنا، مقدمهای برای دستیافتن به بقاست. بنده به صفات خداوند متصف میشود و به بقای حقیقی دست مییابد. روش تحقیق در این گفتار، اسنادی-کتابخانهای و از نوع توصیفی-تحلیلی است. ابتدا مطالب مربوط به فنا و بقا یادداشتبرداری، سپس به تفصیل دربارهی آن بحث شد. ارائهی دیدگاه سنایی دربارهی فنا و بقا، بررسی انواع و اقسام فنا و بقا و درجاتشان، از نوآوریهای این پژوهش است. وی از فنا و بقای ظاهر و باطن یاد میکند و برای هرکدام درجاتی را قائل است و بالاترین درجه را فنای ذات بنده و باقیشدن به ذات حق میداند که در آن تمامی حجابها از پیش چشم عارف برداشته میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه جاری
دانشجوی دکترا/ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان
محمدرضا نصراصفهانی
دانشیار و عضو هیئت علمی/ گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :