تاثیر اصلاح کننده آلی و شیمیایی بر پایداری ساختمان خاک، دامنه رطوبتی با حداقل محدودیت و گنجایش آب انتگرالی گیاه گندم در خاک های شور
محل انتشار: فصلنامه آب و خاک، دوره: 36، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSW-36-1_008
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
چکیده مقاله:
شوری خاک بر بیشتر ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک تاثیر منفی دارد. شوری همچنین بر روابط خاک و گیاه تاثیرگذار بوده و با کاهش دادن مقدار جذب آب رشد گیاه را محدود میکند. از راهکارهای مورد استفاده برای کاهش اثرات شوری و اصلاح ویژگیهای فیزیکی خاک، استفاده از اصلاح کننده های آلی و شیمیایی می باشد. در این پژوهش اثر دو نوع اصلاح کننده آلی و شیمیایی بر ویژگیهای فیزیکی ۵ نمونه خاک شور با درجه شوری و سدیمی متفاوت از عمق صفر تا ۳۰ سانتی متری اطراف دریاچه ارومیه بررسی شد. تیمارهای مورد استفاده شامل جلبک، سالفید و جلبک+سالفید بودند. شاخصهای میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD) در دو حالت تر و خشک و پایداری خاکدانه (AS) به عنوان شاخص های پایداری ساختمان خاک و دامنه رطوبت با حداقل محدودیت محدودیت (LLWR) و گنجایش آب انتگرالی (IWC) به عنوان شاخص های هیدرولیکی خاک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در ۵ نوع خاک مورد مطالعه استفاده از ترکیبات اصلاح کننده باعث افزایش شاخص های پایداری ساختمان خاک شد که این افزایش در خاک ۱، ۲ و ۴ بیشترین مقدار بود. همچنین سالفید باعث بیشترین افزایش در مقدار پایداری خاکدانه (۹/۷۴ درصد افزایش)، دامنه رطوبت بدون محدودیت در مکش ۳۳ کیلوپاسکال (LLWR۳۳، ۵/۱۴ درصد افزایش) و گنجایش آب انتگرالی (۲/۲۶ درصد افزایش) نسبت به شاهد شد. بیشترین مقدار میانگین وزنی قطر خاکدانه در دو حالت تر و خشک نیز در تیمار سالفید+جلبک به ترتیب با ۴/۵۲ و ۴/۴۰ درصد افزایش نسبت به شاهد به دست آمد. تاثیر خصوصیات اولیه خاک بر میزان ویژگی های اندازه گیری شده معنی دار بود و کاربرد اصلاح کننده ها باعث بهبود این ویژگی ها در خاک های مورد مطالعه شد.
نویسندگان
اکرم نصرتی میاندواب
گروه علوم خاک، دانشگاه فردوسی مشهد
حجت امامی
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد، ایران
علیرضا آستارایی
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد، ایران
محمدرضا مصدقی
گروه علوم خاک، دانشگاه صنعتی اصفهان
حسین عسگرزاده
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه مشهد. ارومیه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :