بررسی اثرات روش های خاک ورزی و کشت گیاهان پوششی زمستانه بر عملکرد گوجه فرنگی

استفاده از بقایای گیاهان پوششی به مقدار زیاد و ترکیب آن با روش های خاک ورزی که زیر خاک کردن بقایای گیاهی را کاهش می دهند، مانند بی خاک ورزی و یا کم خاک ورزی و همچنین مدیریت صحیح استفاده از کود شیمیایی و علف کش ها می تواند با اصلاح خواص خاک و کنترل علف های هرز باعث افزایش عملکرد محصول شود و پاسخی به نگرانی ها برای کاهش هزینه انرژی، فرسایش خاک، مصرف کود شیمیایی و علف کش ها، آلودگی آب ها و هزینه های انجام مجموعه عملیات باشد. بدین منظور تحقیقی با سه روش خاک ورزی (روش بی خاک ورزی، روش خاک ورزی با دیسک، روش خاک ورزی با کولتیواتر مزرعه) و سه الگوی کشت گیاه پوششی (تک کشتی جو، تک کشتی شبدر، کشت مخلوط جو و شبدر) برای کشت گوجه فرنگی در قالب طرح کرت های خرد شده با طرح پایه مربع لاتین با 3 تکرار اجرا گردید. برای مقایسه، تیمار شاهد نیز که خاک ورزی مرسوم می باشد، با سه تکرار در کنار آزمایش اصلی انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین کربن آلی خاک مربوط به روش بی خاک ورزی و تک کشتی جو و بیشترین ازت آلی خاک مربوط به روش بی خاک ورزی و تک کشتی شبدر بود. همچنین روش بی خاک ورزی و کشت مخلوط جو و شبدر به عنوان گیاه پوششی بیشترین تاثیر را بر کنترل علف هرز داشت ولی با روش خاک ورزی با دیسک و کشت مخلوط جو و شبدر کمترین جرم مخصوص ظاهری خاک را شاهد بودیم. حد اکثر عملکرد محصول در روش خاک ورزی با دیسک و کشت مخلوط جو و شبدر مشاهده شد که توانست عملکرد محصول را در مقایسه با تیمار شاهد 7/1 برابر افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

گیاهان پوششی زمستانه ، خواص خاک ، کنترل علف هرز ، عملکرد گوجه فرنگی