تدریس زبان انگلیسی پس از انقلاب و در زیست بوم کنونی

یکی از مشکلات زبان آموزان در ایران این است که حتی پس از شش سال تحصیل زبان انگلیسی در مدارس، اکثریت آنها توانایی استفاده از زبان را ندارند، نتایج بخش انگلیسی کنکور سراسری ایران نشان می دهد که حدود ۸۱ درصد از دانش آموزان در این بخش نمره صفر را کسب می کنند. برای ریشه یابی این معضل باید تاریخچه تدریس زبان در ایران را بررسی کرد. بدین منظور در این مقاله به مرور سیاست های تدریس زبان انگلیسی در چهار مقطع "پس از انقلاب اسلامی (۱۳۵۷)"، "سه دهه اول پس از انقلاب"، "دهه اخیر (۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸)" و "از زمان شیوع کرونا تا امروز (۱۳۹۸ تا هم اکنون)" می پردازیم. در پایان، با توجه به اینکه از سال ۱۳۹۸ با همه گیری بیماری کرونا و تشکیل کلاس ها به صورت غیر حضوری، عملا شرایط تدریس زبان به شکل ارتباطی و تعاملی بسیار دشوار شد، پیشنهادهایی برای استفاده از فضای مجازی برای تدریس زبان به صورت ارتباطی ارائه شده است. امید است که با مرور تاریخچه تدریس زبان در ایران به ذهنیت درست درباره ی واقعیات و گذشته آموزش زبان دست یابیم و معلمان بتوانند از پیشنهادهای ارائه شده در انتهای مقاله هنگام تدریس در فضای مجازی و مخصوصا برای تدریس زبان به صورت ارتباطی بهره ببرند.

کلیدواژه ها:

آموزش زبان انگلیسی ، تدریس زبان ارتباطی ، تدریس زبان آنلاین