نقش تابش خورشیدی برآورد شده از روابط تجربی در معادله پنمن مانتیث- مطالعه موردی منطقه تبریز

معادله پنمن مانتیث (PM) روشی استاندارد برای تعیین تبخیر و تعرق گیاه مرجع (ET0) می باشد. تابش خورشیدی یکی از پارامترهای مهم و مورد نیاز در این معادله است که بندرت در ایستگاه های هواشناسی اندازه گیری می شود و به همین دلیل اغلب آن را با استفاده از روابط تجربی تخمین می زنند. هرچه محاسبات تبخیر و تعرق دقیق تر باشد مقدار خطای بوجود آمده در برآورد نیاز آبی گیاهان کمتر شده و می تواند عاملی مهم در مصرف صحیح و بهینه از منابع آب باشد. در این تحقیق اثر تابش در تبخیر و تعرق گیاه مرجع پنمن مانتیث برآورد شده از داده های اندازه گیری شده و داده های بدست آمده از روابط تجربی آنگستروم و هارگریوز و سامانی مورد ارزیابی قرار گرفت. هر دو رابطه به طور تقریبی دقت برآورد بالا و یکسانی دارند اما رابطه آنگستروم برتری نسبی نسبت به رابطه هارگریوز و سامانی دارد. بنابراین در صورت فقدان تابش خورشیدی ثبت شده می توان هر یک از معادلات تجربی فوق را برای تعیین تبخیر و تعرق بکار گرفت.

کلیدواژه ها:

آنگستروم ، تابش خورشیدی ، تبخیر و تعرق ، پنمن مانتیث ، هارگریوز و سامانی