الزامات دینی معاشرت خانواده با سالمندان در سبک زندگی کنونی

از مهم ترین چالش های نخستین قرن از هزاره سوم (قرن سالخوردگی جمعیت دنیا) تضعیف روابط خانوادگی و بین نسلی است که در گذشته کارکرد آن قویا حمایت از اعضا سالمند خانواده ها بوده است. احتمال وجود افتراق و تضاد نسل ها در آینده و با شکل گیری کانون های خانوادگی، متشکل از زن و همسر و فرزندان، فرصت و امکان کمتری برای محافظت از سالمندان و تامین نیازهای ضروریشان را به وجود می آورد. در ایران نیز پیش بینی می شود در دو دهه آینده، کشور با سونامی سالمندی مواجه شود؛ لذا بررسی سالمندی با رویکرد خانواده، به عنوان یک فرصت یا تهدید ضروری است. در این مقاله برآنیم تا با روش کتابخانه ای و اسنادی، توصیفی و تحلیلی عقلی به بررسی سبک زندگی و شرایط مشترک و عینی سالمندی در عصر کنونی پرداخته و پس از تحلیل به نکاتی جهت معاشرت احسن خانواده با سالمند و الزامات دینی در راستای مدیریت بهتر این روابط در خانواده اشاره شود. یافته های تحقیق حاکی از آن است که امکان نگهداری از سالمند در خانواده ارتباط مستقیمی با تعامل و مسئولیت پذیری جمعی خانوادگی دارد که خانواده های پرچمعیت تر دچار بحران و فشار کمتری می شوند. هم چنین مطابق با نظریه فعالیت، با راهکارهایی می توان کیفیت تعامل با سالمند در خانواده را ارتقا داد. از طرف دیگر تبیین دینی، علمی و دقیق سالمندی و تاثیرات آن در خانواده می تواند تا حدودی از آسیب سالمندی در خانواده بکاهد. لذا همواره باید در نظر داشت که نگاه به سالمند در منزل، در حقیقت نگاهی خوش بینانه به آینده نه چندان دور خود است. با این نگاه می توان از زاویه آینده نگر به فرزند آوری نگریست و چالش ها و فرصت های میزان فرزندان را بررسی نمود.

کلیدواژه ها:

الزامات دین ، خانواده ، بحران جمعیت ، آسیب اجتماعی ، سالمند در اسلام