بودجه ریزی شاخص محور در حوزه بهره برداری با استفاده از منطق فازی

در شرایط فعلی تسهیم بودجه سالانه بهره برداری که حدودنیمی از بودجه جاری شرکتهای توزیع نیروی برق را تشکیل می دهد بر مبنای ۷۰ درصد به احجام تاسیسات، ۲۰ درصد به شرایط بهره برداری و ۱۰ درصد به سهم عوامل انگیزشی صورت می گیرد . با توجه به ایرادات این روش از جمله عدم توجه به شاخص های کلیدی عملکرد چون قابلیت اطمینان و تلفات انرژی و از بین رفتن انگیزه شرکتها جهت بهبود این شاخص ها و توزیع نامطلوب اعتبارات بین شرکتهای توزیع نیروی برق، می توان راهکارهای جایگزین مناسبی بر مبنای بهبود عملکرد شرکتها ارائه داد. در این راستا می توان شاخص هایی نظیر میزان SAIDI شبکه ، میزان بهبود SAIDI شبکه، میزان تلفات و ضریب چگالی بار را به عنوان متغیرهای تصمیم گیری در نظر گرفت و متغیر خروجی در این برنامه ریزی بودجه دریافتی هر کدام از شرکتها خواهد بود. از این رو در این مقاله یک مدل دو سطحی ارائه می شود که در سطح اول شاخص های معرفی شده اندازه گیری و محاسبه می شود و در سطح دوم با توجه به اندازه گیری های انجام شده و بر اساس تعیین میزان اهمیت شاخص ها که توسط افرد خبره انجام گیرد، ضرایب اهمیت هر شاخص به گونه ای تعیین می شود که مجموع ضرایب برای تمام شاخص ها برابر ۱ شود. در ادامه و پس از تعیین ضرایب اهمیت با توجه به ناهمگون بودن شاخص ها و تفاوت در مقیاس های اندازه گیری آنها، از سیستمهای استنتاج فازی بر مبنای توابع عضویت فازی جهت استخراج مقادیر نهایی استفاده می شود .استفاده از این روش در تخصیص بودجه به شرکتهای مختلف توزیع می تواند انگیزه این شرکتها را در جهت بهبود شاخص های بهره برداری مجموعه افزایش دهد و زمینه ساز توسعه متوازن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

بودجه بهره برداری ، شاخص های بهره برداری ، منطق فازی ، شاخص های قابلیت اطمینان ، ضریب چگالی بار