بررسی وضعیت بحرانی کیفیت ساخت وسازها در شهر تهران و برنامه ریزی تضمین کیفیت آن جهت مدیریت بحران

شهر تهران به عنوان پایتخت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نقش تعیین کننده ای در سرنوشت کشور دارد تهران با جمعیت بیش از ۸ میلیون نفر بیست و چهارمین شهر پرجمعیت جهان است، این شهر در جغرافیایی به وسعت ۰/۰۴ درصد مساحت کل کشور با برخورداری از ۱۰/۸ درصد جمعیت سهمی معادل ۲۱ درصد تولید ناخالص داخلی کشور (GDP) داشته و بیش از ۵۰ درصد درآمدهای مالیاتی و همچنین ۵۵ درصد سپرده های بانکی از شهر و استان تهران تامین می شود. درعین حال همچنان این شهر از مشکلات عدیده ای رنج می برد که مهم ترین آن ها وضعیت نامطلوب ساخت وسازها می باشد تا جایی که طبق همین پژوهش و بر اساس نظرسنجی صاحب نظران صنعت ساختمان در استان تهران ۴۲.۵% آن ها وضعیت کیفیت ساخت وساز در شهر تهران را ضعیف یا فاجعه آمیز می دانند، از طرفی وجود بافت های فرسوده و ناکارآمد در بطن شهر تهران و با دسترسی های بسیار دشوار بر نگرانی در خصوص بحران های احتمالی می افزاید هرچند برنامه های متعددی در حوزه اصلاح و همچنین نوسازی بافت های فرسوده انجام گرفته ولی تاکنون مدیریت شهری نتوانسته پاسخگوی انتظارات باشد و همچنان با این معضل روبرو هستیم. هدف از این پژوهش معرفی گام های موثر اولیه جهت ایجاد روشی مدون (برنامه ریزی) جهت اجرا به نحوی که با نتایج آن بتوان کیفیت ساخت وسازهای در حال انجام را تضمین نمود. روش پژوهش با روش توصیفی و از نوع همبستگی انجام گرفته و برای این موضوع از پرسشنامه استفاده گردیده است جامعه آماری هدف مهندسان حرفه ای سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران می باشند که تعداد ۱۲۰ پرسشنامه توسط نرم افزارها SPSS و SmartPLS تحلیل گردید. بر اساس یافته های این پژوهش استفاده از شش فاکتور مهم در برنامه ریزی ها که شامل: اجرای بیمه تضمین کیفیت ساخت وساز، اجباری شدن مجری ذیصلاح در ساخت وسازها، اجرای دقیق و کامل شناسنامه فنی ساختمان، تعدیل و افزایش حق الزحمه مهندسان در کنار افزایش آگاهی عمومی و نیز تغییر و اصلاح مقررات ملی ساختمان می باشند. می توان با توجه به یافته های این پژوهش عنوان نمود که مهم ترین یافته این پژوهش این است که فرآیند لازم در جهت استقرار بیمه تضمین کیفیت ساخت وساز را به صورت مشخص تبیین می نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، تاب آوری ، بیمه تضمین کیفیت ، کالبد شهر