مروری بر روش های هیدروژل با توجه به ماهیت پیوندهای عرضی فیزیکی و شیمیایی آنها

هیدروژل ها گروهی از شبکه های پلیمری سه بعدی هستند که زنجیره های آن با اتصالات عرضی به یک-دیگر متصل شده اند و به دلیل خواص یونی یا داشتن گروه عاملی در ساختار پلیمر، حفره هایی به وجودمی آید که باعث جذب مقدار زیادی آب و محلول های آبی در داخل خود شده و متورم میشود. بنابرایندر تهیه هیدروژل ها هدف این است که یک ساختار شبکه ای سه بعدی با قابلیت تورم ایجاد شود.هیدروژل های ابرجاذب های آب دوستی هستند که قادرند چندین برابر وزن خود آب جذب نمایند و حتیتحت فشار، آب را نگه دارند و ممکن است آنیونی، کاتیونی و یا خنثی باشند. هیدروژل ها در حال حاضربه عنوان ماتریس هایی برای آزادسازی کنترل شده مولکول های فعال زیستی، به ویژه پروتئین های دارویی وبرای محصور کردن سلول های زنده تحت بررسی هستند. روش های مختلفی به منظور هیدروژلاسیونمواد غذایی، دارویی و ... وجود دارد که در این بین هیدروژلاسیون با توجه به ماهیت پیوندهای عرضیفیزیکی و شیمیایی بسیار رایج و با اهمیت است. در این مقاله به بررسی ماهیت پیوندهای عرضی فیزیکیو شیمیایی در هیدوژل ها پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

ریزپوشانی ، هیدروژل ، آلژینات ، اتصالات عرضی ، اتصالات عرضی فیزیکی ، اتصالات عرضی شیمیایی