معرفی فلور، شکل زیستی و کوروتیپ رستنی ها در کانون های گردوغبار خوزستان

کانون های بحرانی گرد و غباربا وسعت حدود ۳۵۰ هزار هکتار در استان خوزستان وجود دارند.این مناطق در قالب ۷ محدوده مشخص می شوند که عبارتند از:جنوب هورالعظیم،شمال خرمشهر،شرق اهواز،جنوب شرق اهواز،منطقه بندر امام تا امیدیه،محدوده ماهشهر تا هندیجان و شرق هندیجان.هدف این پژوهش تهیه فهرست فلورستیک گونه های گیاهی،تعیین شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان در بخشی از این مناطق است.فلور منطقه،از رویشگاه های طبیعی کانون های بحرانی گردوغبار شماره۱،۲ (کانون هور العظیم)و کانون شماره ۴(کانون جنوب شرق اهواز)منطقه اهواز در فصل بهار و تابستان سال ۱۳۹۸ جمع آوری شد.پس از تعیین سطح قطعات نمونه به روش پلات های حلزونی ویتاکر،از روش نمونه برداری تصادفی سیستماتیک با ابعادشبکه ۲۰۰×۱۵۰ متراستفاده شد.در مجموع تعداد ۱۳۵ قطعه ۱۰۰۰۰ متر مربعی پیاده گردید.نمونه ها با استفاده از منابع گیاه شناسی تا سطح گونه شناسی شدند.سپس پراکنش جغرافیایی و شکل زیستی آن ها تعیین شد.بررسی ها نشان داد که در منطقه مورد مطالعه ۱۵۴گونه گیاهی متعلق به ۳۶ خانواده وجود دارد .بزرگترین خانواده های گیاهی منطقه،Chenopodiaceae (۲۴گونه) Asteraceae (۲۴گونه) و Poaceae (۲۲گونه) است

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، خوزستان ، خاستگاه جغرافیایی ، روش ویتاکر ، شکل زیستی