بررسی رابطه هوش اجتماعی و حمایت اجتماعی با سازگاری اجتماعی در بحران همه گیری کرونا

پژوهش حاضر با بررسی رابطه هوش اجتماعی و حمایت اجتماعی با سازگاری اجتماعی در بحران همه گیری کرونا بین دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان شوش انجام شد، روش پژوهش توصیفی- همبستگی، جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس دخترانه و پسرانه متوسطه ی دوم شهرستان شوش بودکه تعداد کل ۷۵۰۰نفر بوده است. جهت انجام این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد بدین صورت که ۱۰ باب مدرسه به عنوان نمونه ۲۴۰ نفر از دانش آموزان انتخاب شد. از پرسشنامه های هوش اجتماعی، حمایت اجتماعی و سازگاری اجتماعی به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده های گردآوری شده به کمک روشهای آمار توصیفی: فراوانی، درصد، نمودار و آزمونهای آمار استنباطی: همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چند متغیره به روش اینتر، از طریق نرم افزار آماری SPSS ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین هوش اجتماعی و سازگاری اجتماعی د ر بحران همه گیری کرونا رابطه معنیداری وجود دارد r= ۰/۵۷۳) وS ۰/۰۰۰ )، و بین حمایت اجتماعی و سازگاری اجتماعی دربحران همه گیری کرونا رابطه معنیداری وجود داشت ( r= ۰/۳۰۲ و( S ۰/۰۰۰ و همچنین بین مولفه های حمایت اجتماعی(بعد عاطفی، بعد ابزاری، بعد اطلاعاتی، بعد در جستجوی حمایت) با سازگاری اجتماعی رابطه معنی داری وجود داشت. نتایج: طبق نتایج بدست آمده سازگاری اجتماعی دانش آموزان متاثر از وضعیت روانی و اجتماعی آنان است، در بررسی رابطه چندگانه مشخص شد که هر دو متغیرهای مستقل یعنی حمایت اجتماعی و هوش اجتماعی در بحران همه گیری کرونا پیشبینی متغیر ملاک یعنی سازگاری اجتماعی نقش معنیداری را ایفاء میکنند.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، حمایت اجتماعی ، سازگاری اجتماعی