ارتباط طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی ورزشکاران: نقش میانجی خودپنداره بدنی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 187
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SPSY-10-38_009
تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
شیوع بالای اضطراب اجتماعی و تداخل جدی این اختلال با زندگی شخصی و حرفه ای افراد، شناسایی عوامل موثر بر اضطراب اجتماعی مهم است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مطالعه ارتباط طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی ورزشکاران با نقش میانجی گر خودپنداره بدنی بود. بدین منظور با مراجعه به باشگاه های ورزشی مختلف، تعداد ۲۸۰ ورزشکار به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند و پرسش نامه های طرح واره یانگ (۱۹۹۸)، اضطراب اجتماعی جرابک (۱۹۹۶) و خودپنداره بدنی مارش (۱۹۹۶) را تکمیل نمودند. نتایج تحلیل مسیر در نرم افزار اسمارت پی.ال.اس در سطح معناداری ۰۵/۰ نشان داد طرح واره های ناسازگار حوزه های بریدگی و طرد (۰۰۳/۰=P، ۰۳/۳=T، ۳۴/۰=b)، خودگردانی و عملکرد مختل (۰۱۵/۰=P، ۴۳/۲=T، ۲۷/۰=b)، محدودیت های مختل (۰۰۱/۰=P، ۳۴/۳=T، ۴۲/۰=b)، جهت مندی (۰۳۹/۰=P، ۰۶/۲=T، ۲۵/۰=b) و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری (۰۰۹/۰=P، ۶۲/۲=T، ۲۹/۰=b) با اضطراب اجتماعی ارتباط مثبت و معناداری دارند. به علاوه، طرح واره های ناسازگار حوزه های بریدگی و طرد (۰۰۰/۰=P، ۷۱/۳=T، ۱۸/۰-=b)، خودگردانی و عملکرد مختل برابر (۰۲۷/۰=P، ۲۲/۲=T، ۱۹/۰-=b)، و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری (۰۳۵/۰=P، ۱۱/۲=T، ۲۰/۰=b) با خودپنداره بدنی ارتباط منفی و معناداری دارند. به علاوه، بین طرح واره های ناسازگار محدودیت های مختل برابر (۵۳۶/۰=P، ۶۱۹/۰=T، ۰۶/۰-=b) و جهت مندی (۳۹۲/۰=P، ۸۵۷/۰=T، ۰۷/۰=b) باخودپنداره بدنی ارتباط معناداری مشاهده نشد. خودپنداره بدنی بین طرح واره های ناسازگار اولیه و اضطراب اجتماعی نقش میانجی معناداری نداشت (۰۵/۰
خودپنداره بدنی با اضطراب اجتماعی ارتباط منفی و معناداری داشتند (۰۴۶/۰=P، ۹۹/۱=T، ۱۰/۰-=b). به طور کلی، طرح واره ناسازگار اولیه نقش مهمی در افزایش اضطراب اجتماعی و کاهش خودپنداره بازی میکند، اما خودپنداره بدنی نقش قابل توجهی در ارتباط بین طرح واره های نارسازگار اولیه و اضطراب اجتماعی بازی نمی کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین پورعابد
گروه مشاوره وروانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزادقوچان، قوچان، ایران.
فاطمه بهرامی
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :