معماری منظر مدارس محور امروزی یادگیری دانش آموزان( نمونه موردی: پیشنهاد طراحی منظر سه مدرسه ابتدایی در شهر سمنان)

امروزه در محیط های بسیار متراکم شهری، تعامل کودکان با طبیعت در حال کاهش است. فقدان فضاهای باز واجد چشم انداز و فضاهای مصنوعی مناطق بازی، موجب از بین رفتن تماس کودکان با طبیعت شده است. این امر موجب شده است فعالیت اوقات فراغت کودکان به دلیل شیوه زندگی غیرمعمول و عادت های درون خانه کاهش یابد. در این میان، مدارس به عنوان جایگاه کلیدی برای برقراری دوباره ارتباط کودکان با طبیعت محسوب می شوند؛ چرا که دومین مکانی است که پس از خانه زمان زیادی را در آن سپری می کنند و اکثر فعالیت های حرکتی روزانه کودکان در طول روز در آن انجام می شود و بسترهای آموزشی فضای باز، برای ارتقای یادگیری و خلاقیت کودکان ایده آل است. همچنین مدارس زمینه های بی نظیری از فرصت های مختلف برای توسعه رفتارهای سالم فراهم می نمایند. با این حال نسبت به فضای باز مدارس، جایی که تقریبا نیمی از زمان دانش آموزان در آن صرف می شود، توجه کمتری صورت گرفته است. در تحقیق حاضر با هدف تبیین ویژگی های فضاهای باز مدارس در جهت افزایش کارایی و یادگیری کودکان، با تحلیل اطلاعات به دست آمده از مطالعات پیشین، معیارهای موثر در افزایش یادگیری کودکان به فضاهای باز مدارس تدوین شد.

کلیدواژه ها:

معماری منظر ، فضای باز مدرسه ، یادگیری دانش آموزان