تاثیر تیمارهای مختلف هورمونی و مواد کمک ریشه زا بر ریشه زایی قلمه ارقام زیتون فیشومی و شیراز

پژوهش حاضر به منظور یافتن روشی مناسب جهت افزایش ریشهزایی قلمههای سخت ریشهزای زیتون انجام شده است. این آزمایش با ۱۵ تیمار و ۲ رقم (فیشومی و شیراز) به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نوع رقم به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای هورمونی به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. تیمارها شامل استفاده از هورمون اسید ایندول بوتیریک (IBA) با غلظتهای ۲۰۰۰، ۴۰۰۰ و ۶۰۰۰ میلیگرم در لیتر و اسید نفتالین استیک (NAA) با غلظت ۲۰۰۰ میلیگرم در لیتر به تنهایی و یا همراه با آسکوربیک اسید با غلظت ۲% و پراکسید هیدروژن (H۲O۲) با غلظت ۵/۳ درصد استفاده گردید. همچنین، از آب مقطر به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. پس از گذشت ۱۱۰ روز، تعداد قلمههای ریشهدار شده، تعداد قلمههای جوانهزده، تعداد ریشه در هر قلمه و متوسط طول ریشه در هر قلمه ثبت گردید. نتایج نشان داد که میزان ریشهزاییدر رقم شیراز بیشتر از رقم فیشومی بود. تیمارهای هورمونی در تمام شاخصهای مورد اندازهگیری در سطح ۱% آزمون دانکن اختلاف معنی‎دار داشتند. ترکیب هورمون IBA با غلظت ۴۰۰۰ میلیگرم در لیتر به مدت ۵ ثانیه به همراه پراکسید هیدروژن با غلظت ۵/۳ درصد به مدت ۳۰ ثانیه بیشترین تاثیر در افزایش ریشهزاییقلمههای زیتونرا داشت. همچنین، بعد از تیمارفوق، ترکیب هورمون IBA با غلظت ۴۰۰۰ میلیگرم در لیتر به مدت ۵ ثانیه به همراه آسکوربیک اسید با غلظت ۲% به مدت ۱۵ دقیقه تاثیر بیشتری بر افزایش ریشهزاییداشت. بنابراین، با توجه به نتایج این آزمایش میتوان گفت که استفاده از مواد کمک ریشهزا به همراه هورمونهای ریشهزایی، تاثیر مثبتی بر بهبود ریشهزایی قلمههای ارقام سخت ریشهزای زیتون داشته است.

کلیدواژه ها:

Plant growth regulators ، Hormonal treatments ، Ascorbic acid ، H۲O۲. ، تنظیم کننده های رشد گیاهی ، تیمارهای هورمونی ، آسکوربیک اسید ، پراکسید هیدروژن