بررسی تاثیر ترک در اعضای باربر بر رفتار سازه های بتنی

یکی از مباحث مهم در بخش مدلسازی ساختمان های بتنی، بحث ترک خوردگی اعضای بتنی میباشد. در مقاطع بتنی با افزایش دوران مقطع، کرنشها و در نتیجه تنش ها در تارهای کششی مقطع افزایش پیدا می کنند. این امر موجب می شود تا قسمتهایی از مقطع بتنی از حیض انتفاع خارج شوند. با توجه به آنکه نیروها در اجزای سازه بر اساس سختی اعضا تقسیم میشوند؛ و همچنین سختی اعضا به ممان های اینرسی آنها مرتبط است .بنابراین در تحلیل سازه های بتنی، برای توزیع صحیح و نزدیک به واقعیت نیروهای جانبی و ثقلی، باید ممان های اینرسی اعضا اصلاح شوند. این اصلاح ممانهای اینرسی در واقع در قالب مفهوم ترک خوردگی مطرح میشوند. در این تحقیق به بررسی ترک خوردگی در اعضای باربر سازه بتنی پرداخته شده و تاثیر وجود ترک در عملکرد اعضا در برابر بارهای جانبی مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که وجود ترک در ساختمانهای بتنی یا به عبارتی بارگذاری ساختمان های آسیب دیده بتنی در بارگذاری آتی منجر به افزایش شکل پذیری و همچنین کاهش ظرفیت باربری سیستم میشود. همچنین افزایش فواصل میلگردهای عرضی در تیرها و ستونها منجر به کاهش شکل پذیری سیستم میشود که این امر سبب میگردد تا نیروی بیشتری در اعضای سازه ای جذب شود که درنهایت منجر به افزایش تنش و کرنش در بتن شده که این رخداد، ترک خوردگی و خردشدگی زود به هنگام در بتن را پدید می آورد و عملکرد سازه ای سیستم را مختل میکند.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوش آور ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، الگوی بار جانبی ، ترک خوردگی ، اعضای باربر بتنی.