ارزیابی تاثیرات میراگرهای اصطکاکی در بهبود رفتار سازه های قاب خمشی بتن مسلح نامنظم در پلان، تحت تاثیر زمین لرزه

نامنظمی در پلان به دلیل ایجاد پاسخ های ناهماهنگ سازه ای همواره یکی از چالش های اساسی علم مهندسی عمران می باشد. در این پژوهش به منظور کاهش اثرات نامنظمی در پلان، تاثیرات توزیع میراگرهای اصطکاکی در پلان سازه نامنظم به منظور کنترل پاسخ های سازه قاب خمشی بتن مسلح یک طبقه با خروج از مرکزیت جرمی بررسی گردیده است. به این منظور یک سازه با خروج از مرکزیت جرمی و بار لغزش در یک جهت در نظر گرفته شده است. تحلیل های تاریخچه زمانی متعددی با اعمال خروج از مرکزیت های جرمی و آرایش های مختلف میراگرهای اصطکاکی با استفاده از رکوردهای شتاب نگاشت مختلف، معرفی شده در آیین نامه FEMA-P۶۹۵ بر روی مدل سازه در نرم افزار Opensees انجام شده است. نتایج اولیه بیانگر تاثیرات قابل توجه خروج از مرکزیت جرمی بر روی پاسخ های سازه ای بودند. با استفاده از مقدار ماکزیمم مطلق داده ها، توزیع مناسب میراگرهای اصطکاکی در پلان به منظور کاهش ناهنجاری های حاصل از نامنظمی جرمی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نهایی نشان دهنده بهبود قابل توجه در مشخصات مودی پاسخ های سازه ای در برخی از حالت های توزیع میراگر در پلان بودند. همچنین آرایش بهینه میراگرهای اصطکاکی به منظور کنترل پاسخ تغییرمکان جانبی، پیچش دیافراگم، شتاب جانبی و پارامترهای برش پایه پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

میراگر اصطکاکی ، نامنظمی در پلان ، قاب خمشی ، قاب بتن مسلح ، بهسازی لرزه ای