تغییرهای ریخت شناسی و ترکیب های بیوشیمیایی اسانس آویشن دنایی زیر تاثیر محلول پاشی با نانوکمپلکس روی-سالیسیلیک اسید و مدت انبارمانی

به منظور بررسی اثر نانوکمپلکس روی-اسید­سالیسیلیک و مدت انبارمانی بر ویژگی های باغبانی و فیتوشیمیایی آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak)، پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی فارس انجام شد. محلول پاشی گیاهان در دو مرحله به فاصله ۱۵ روز بعد از استقرار، در سطوح صفر، ۱/۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد حجمی-حجمی انجام شد. پس از برداشت گیاهان و انبارمانی در طول دوره های صفر، ۲، ۴ و ۶ ماه در دمای اتاق، تغییرهای کمی و کیفی اسانس، محتوای ترکیب های فنولی و فعالیت آنتی اکسیدانی اندام هوایی بررسی شد. براساس نتایج محلول پاشی نانوکمپلکس روی-سالیسیلیک اسید ۳/۰ درصد، باعث افزایش ارتفاع بوته، وزن تر، وزن خشک، ارتفاع گل آذین، طول برگ، عرض برگ و نسبت وزن تر به خشک به ترتیب نسبت به شاهد بدون محلول پاشی به میزان ۵/۳۲، ۷/۲۶، ۲/۱۹، ۳/۳۸، ۲/۲۲ و ۰۸/۲۷ درصد شد. مدت انبارمانی اثر معنی داری بر درصد اسانس نداشت. غلظت ۳/۰ درصد نانوکمپلکس، مقدار اسانس را ۸۲۲/۰ درصد نسبت به شاهد افزایش داد. اثر برهمکنش غلظت نانوکمپلکس و زمان انبارمانی بر درصد اسانس معنی دار نشد. ترکیب های غالب اسانس، کارواکرول، تیمول، پی-سیمن و بورنئول بود. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه مربوط به برهمکنش محلول پاشی نانوکمپلکس روی-اسیدسالیسیلیک با غلظت ۱/۰ درصد و نگه­داری به­مدت ۶۰ روز بود. تیمار با نانوکمپلکس روی-اسیدسالیسیلیک (در غلظت ۳/۰ درصد) باعث بهبود ویژگی های رویشی و مدت انبارمانی و افزایش درصد اسانس گردید.

کلیدواژه ها:

Phenolic compounds ، Antioxidant potential ، Percentage of essential oil ، مواد فنولی ، پتانسیل آنتی اکسیدانی ، درصد اسانس