بررسی عوامل خوددرمانبخش تعارضات زوجین در مبانی روابط چهارگانه انسانی (ارتباط با خدا، خود، هستی و دیگران) از نگاه جوادی آملی

در این پژوهش تلاش شد تا عوامل خوددرمانبخش تعارضات زناشویی با تاکید  بر آرای جوادی آملی مورد بحث و تحلیل قرار گیرد. جامعه آماری در این پژوهش تمام کتابهای جوادی آملی (۵۴ کتاب) است که از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۹۳ به چاپ رسیده است. محور تمامی آثار جوادی آملی با توجه به شناخت انسان (انسانشناسی) است. در این پژوهش در واقع جامعه پژوهش همان نمونه پژوهش است. واژه­های کلیدی که جستجوها بر اساس آنها صورت گرفته، عبارت است از: خوددرمانبخش، عملکرد سالم، اختلاف، تعارض، سلامت، زوج و ازدواج. به این ترتیب با توجه به برداشت محقق، عوامل خوددرمانبخش از متون انسانشناسی جوادی آملی استخراج گردید. آن­گاه ویژگیهای استخراج شده در چهار مقوله تقسیم­بندی شد و پس از این مرحله ، مضامین استخراج شده به تایید سه نفر از متخصصان رسید؛ بدین ترتیب نیت مولف (جوادی آملی) از طریق روش تحلیل محتوا تایید و نهایی، و افقهای مولف مشخص شد؛ ضمن اینکه عوامل خوددرمانبخش و افق مولف ، پس از استخراج و مورد تایید قرار گرفتن توسط سه نفر از متخصصان، مورد تایید جوادی آملی نیز قرار گرفت. به طور کلی می­توان گفت باور و اعتقادات دینی باعث تقویت نیروی درون شخصی و بین شخصی زوجین می­شود و آنان به این ترتیب می­توانند بر مشکلات و تعارضات خود فائق آیند. اگر زوجین بتوانند با کمک عوامل خوددرمانبخش بحث شده، مشکل یا تعارضی را که برایشان پیش می­آید، حل کنند و با دیدگاهی مثبت به موقعیت بنگرند، موجبات بقا و استحکام خانواده را فراهم می­آورند. ازدواج سالم به معنای حضور عوامل مهم درون شخصی، بین شخصی و اعتقادات دینی است که در این پژوهش به بررسی آنها پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

عوامل خود درمانبخش ، تعارضات زوجین ، مبانی روابط چهارگانه انسانی ، آرای جوادی آملی