تاثیر جداساز لرزه ای لاستیکی با هسته سربی بر رفتار لرزه ای سازه های قاب خمشی بتنی میان مرتبه دارای نامنظمی هندسی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACIAC24_004

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

امروزه به منظور کنترل ارتعاشات سازه ای در برابر نیروهای زلزله، از سیستم های مستهلک کننده انرژی استفاده می شود تا ضمن تمرکز تغییر شکل های غیر ارتجاعی به هنگام زلزله در این سیستم ها، کار ترمیم و بهسازی سازه ها نیز سهولت یابد. به همین منظور از انواع روش های کنترل غیرفعال از جمله به کارگیری جداگرهای لرزه ای جهت بهبود پاسخ لرزهای سازه ها استفاده می گردد. در مقاله حاضر رفتار لرزه ای ساختمان ده طبقه بتن آرمه مجهز به سیستم قاب خمشی و با مقادیر مختلف نامنظمی در پلان، مقاوم سازی شده با جداگر لاستیکی با هسته سربی بررسی شد. بر این اساس ابتدا با توجه به مباحث شش و نه مقررات ملی ساختمان، نشریه ۳۶۰ ، نشریه ۵۲۳ و آئین نامه ۲۸۰۰ و با استفاده از نرم افزارهای Etabs۱۶ و Perform۳d طراحی و مدل سازی انجام گردید. با بررسی جابجایی، برش پایه و انرژی ورودی به سازه با مقدار نامنظمی از نوع A با وجود و عدم وجود جداگر لرزه ای لاستیکی با هسته سربی تحت اعمال شتاب نگاشت های مورد مطالعه، نتایج نشان می دهد استفاده از جداگر لرزه ای با هسته سربی به طور میانگین %۴۸/۱۳ در کاهش جابجایی، ۳۲/۷۷% در کاهش برش پایه و ۴۶/۲۹% در کاهش انرژی ورودی به سازه تاثیر گذار بوده است. با بررسی جابجایی، برش پایه و انرژی ورودی به سازه با مقدار نامنظمی از نوع B با وجود و عدم وجود جداگر لرزه ای لاستیکی با هسته سربی تحت اعمال شتاب نگاشت های مورد مطالعه، نتایج نشان می دهد استفاده از جداگر لرزهای با هسته سربی به طور میانگین ۴۹/۷۹% در کاهش جابجایی، ف۳۳/۱۴% در کاهش برش پایه و ۶۵/۵۰ در کاهش انرژی ورودی به سازه تاثیر گذار بوده است. با بررسی جابجایی، برش پایه و انرژی ورودی به سازه با تغییر مقدار نامنظمی هندسی به صورت نوع A و B با وجود و عدم وجود جداگر لرزه ای لاستیکی با هسته سربی، تحت اعمال شتاب نگاشت های تاریخچه زمانی زلزله السنترو ، ایمپریال ولی و کوبه نتایج نشان می دهد با افزایش مقدار نامنظمی، نوع B نسبت به نوع A به ترتیب و به طور میانگین ۲/۲۳%، ۱/۱۲ و ۲۹/۳۲ تاثیر بیشتری در رفتار سازه داشته است.

نویسندگان

آرشام فتحی سرچقائی

کارشناس ارشد سازه، موسسه علوم و توسعه پایدار آریا، سمنان، ایران

حسین کاظم

عضو هیات علمی موسسه علوم و توسعه پایدار آریا، سمنان، ایران