نقش فضای مجازی در انگیزش تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فضای مجازی بر انگیزش تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر کرج بود. روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی بود. جامعه اماری شامل کلیه دانش اموزان دختر ۱۰ تا ۱۲ ساله مقطع ابتدایی شهر کرج که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس جدول مدل کوکران ۲۲۰ دانش آموز دختر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده های تحقیق از پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر، خودکارامدی تحصیلی کودکان و نوجوانان و پرسشنامه محقق ساخته فضای مجازی استفاده شد. جهت پیش بینی رابطه بین متغیرها داده ها بااستفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند بین فضای مجازی با انگیزش تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی دانش اموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از بین مولفه های فضای مجازی بازی های رایانه ای با ۰.۳۸۷ بیشترین نقش و شبکه اجتماعی با ۰.۱۶۵ کمترین نقش را بر انگیزش تحصیلی دانش اموزان داشتند. همچنین مولفه بازی های رایانه ای با ۰.۳۴۷ بیشترین نقش را بر خودکارامدی دانش آموزان و شبکه های اجتماعی با ۰.۲۱۶ کمترین نقش را بر خودکارامدی تحصیلی دانش اموزان داشتند. نتایج پژوهش نشان دادند فضای مجازی به عنوان مفهومی تازه در چند دهه اخیر بر انگیزش تحصیلی و خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان نقش موثری دارد. استفاده بیش از حد و بدون نظارت فضای مجازی بر عملکرد تحصیلی ، انگیزه و باورهای خودکارامدی دانش اموزان تاثیر گذار بوده است. بنابراین با نظارت صحیح و آموزش درست فضای مجازی به دانش اموزان نقش منفی فضای مجازی را می توان کمرنگ کرد

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، خودکارامدی تحصیلی ، فضای مجازی.