نقش کمال گرایی و هوش هیجانی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

هدف مطالعه، بررسی نقش کمال­گرایی و هوش هیجانی در پیش­بینی فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان دبیرستانی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه­ی دانش­آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۳- ۱۳۹۲، در مدارس شهر نمین مشغول تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه­ای به حجم ۱۷۵ نفر (۱۱۲ پسر و ۶۳ دختر)، با روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شده و داده­های مورد نیاز با استفاده از مقیاس چندگانه کمال­گرایی فراست، پرسشنامه­ی هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه­ی فرسودگی تحصیلی جمع­آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که فرسودگی تحصیلی با مولفه­های نگرانی از اشتباهات، انتظارات والدین، تردید در مورد اعمال و نیز نمره­ی کل کمال­گرایی رابطه­ی مثبت (۰۵/۰>p) و با انتقادات والدین رابطه­ی منفی (۰۱/۰>p) دارد. بین فرسودگی تحصیلی و مولفه­های خودکنترلی، هشیاری اجتماعی، مهارت اجتماعی و نیز نمره­ی کل هوش هیجانی نیز رابطه­ی منفی وجود دارد (۰۵/۰>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کمال­گرایی و هوش هیجانی با تبیین ۱۴ درصد از واریانس نمره کل فرسودگی تحصیلی و ۲۰ تا ۲۷ درصد از واریانس خرده مقیاس­های فرسودگی تحصیلی، قابلیت پیش­بینی متغیر ملاک را دارد (۰۱/۰>p). این یافته­ها ضرورت توجه جدی برنامه­ریزان، مشاوران و مسئولین امر را به موضوع فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان نشان داده و تلویحاتی را برای استفاده از مداخلات مربوط به کمال­گرایی و هوش هیجانی جهت پیشگیری از پیامدهای منفی فرسودگی تحصیلی به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، کمال گرایی ، هوش هیجانی ، دانش آموزان متوسطه