بررسی میزان تولید پسماندهای شهری (مطالعه موردی دشت مشهد)

رشد روزافزون جمعیت و در نتیجه افزایش میزان مصرف، تولید بیشتر انواع زباله را به دنبال داشته است به طوریکه طی دو دهه اخیر، مدیریت پسماندهای جامد روستایی و شهری به یکی از نگرانیهای عمده تبدیل گردیده است. محدوده مورد مطالعه شامل دشت مشهد شهرهای چناران، مشهد، شاندیز، طرقبه، رضویه میباشد. ابتدا سنجش و شناسایی وضع موجود و منابع تولید پسماندهای بیمارستانی با استفاده از چک لیستهای استاندارد تهیه شده انجام شد و تمام قسمتها اعم از بخشهای اداری و درمانی مورد بازدید قرار گرفتند و چکلیستها برای ۶۰ قسمت ارایه دهنده خدمات درمانی تولیدکننده پسماندهای شبه خانگی و عفونی و ۴۵ قسمت اداری تولیدکننده پسماندهای شبه خانگی تکمیل شدند. بیشترین میزان پسماندهای عفونی از ۱۱ تن زباله پزشکی مربوط به پسماندهای ناشی از بیمارستان ارتش است که ۹۰ درصد پسماند تولیدی آن، عفونی است و پس از آن به ترتیب بیمارستان های رضوی و مهرگان بیشترین پسماندهای عفونی را تولید می نمایند. در مقابل بیمارستان امام زمان و امام رضا نیز با تولید % ۱۰ و % ۱۳ زباله عفونی کمترین میزان پسماندهای عفونی را تولید مینمایند. با جداسازی دقیق مواد از کل زباله های بیمارستانی مشهد، ۴۲۰۱/۰۰ کیلوگرم زباله خشک قابل بازیابی و ۳۷۴۲/۳۵ کیلوگرم زباله تر و آلی قابل تبدیل به کود کمپوست بدست می آید و مواد دور ریختنی آن نیز ۸۵۲/۵۴ کیلوگرم میباشد و فقط ۳۰۸۲ کیلوگرم آن زباله عفونی است که حدود % ۲۸ کل زباله تولیدی را شامل میگردد. سرانه تولید زائدات در مجموعه مراکز روستایی حدود ۴۰۰ گرم به ازاء هر نفر در شبانه روز برآورد گردیده است. در سال ۱۴۱۰ در ۱۶۰ روستای محدوده مطالعاتی حدود ۴۶۳۲۴۶ نفر جمعیت پیشبینی شده است که با این میزان جمعیت حدود ۱۸۵ تن زباله در شبانه روز در این مناطق تولید میگردد.

کلیدواژه ها:

پسماند عفونی ، مدیریت پسماند ، زباله شهری