سنتز و تعیین مشخصات جاذب های CuO، ZnO و CeO۲ بر پایه سیلیکای مستخرج از خاکستر سبوس برنج و ارزیابی عملکرد آن در گوگردزدایی از سوخت مدل

در این پژوهش در ابتدا سیلیکای آمورف خالص از خاکستر سبوس برنج به طریق استخراج اسیدی سپس کلسیناسیون و استخراج قلیایی و درنهایت تیتراسیون توسط اسید استخراج شد. در ادامه، سنتز جاذب ها از طریق بارگذاری مس، روی و سریم به میزان ۱۳% وزنی فلز به روش تلقیح بر روی پایه سیلیکا انجام شد. در نهایت، عملکرد جاذب های سنتز شده در فرایند گوگردزدایی جذبی جهت حذف ماده ۴و۶-دی متیل دی بنزوتیوفن از سوخت مدل بررسی شد. برای بررسی خواص فیزیکی- شیمیایی جاذب های سنتز شده از آنالیزهای BET و FESEM که مجهز به EDX است، استفاده شده است. ایزوترم جذب و واجذب نیتروژن برای نمونه ها نشان داد که حفره ها در محدوده مزو(nm۵۰-۲) قرار دارند. بیشترین میزان ظرفیت جذب در غلظت ppm ۵۰۰ برای جاذب بارگذاری شده توسط مس برابر mg/g ۲۳/۷ حاصل شد. همچنین با بررسی ایزوترم های تعادلی لانگمویر، فرندلیچ و دوبینین- رادوشکویچ، ایزوترم لانگمویر بیشترین تطابق را با داده های تجربی داشت. طبق ایزوترم دوبینین- رادوشکویچ ثابت شد، مکانیزم غالب در جذب سطحی در این پژوهش، فیزیکی است. جهت بررسی سینتیک جذب معادلات شبه درجه اول و شبه درجه دوم نیز بررسی شدند. سینتیک شبه درجه دوم با R۲ برابر ۰/۹۹ با داده های تجربی برازش شد.

کلیدواژه ها:

گوگردزدایی جذبی ، خاکستر سبوس برنج ، سیلیکا