بررسی اثر اصطکاک آسفالت بزرگراه های ورودی کلان شهرها در تصادفات (مطالعه موردی شهر شیراز )

وجود امنیت در شبکه حمل و نقل وسایل نقلیه یکی از مهمترین اصول در مهندسی ترافیک و برنامه ریزی شهری و جادهای است. عدم رعایت موارد استاندارد ایمنی در طراحی راه ها، نگهداری و برنامه ریزی حمل ونقل و ترافیک در کشور، باعث شده که خسارات سنگینی بر جامعه وارد شود[ ۶]. یکی از چالش های اصلی به منظور ایجاد امنیت جاده ای، ایجاد مقاومت کافی در برابر لغزندگی رویه آسفالتی در جاده ها محسوب می شود که در پیشگیری از تصادفات ناشی از لغزندگی، نقش موثری دارد. مقاومت در سطح آسفالت های جاده ای به عنوان ویژگی سطح روسازی متاثر از دو نوع بافت ریز و درشت رویه می باشد که با وسایل و روش های مختلفی اندازه گیری می شوند. در این پژوهش میزان ارتباط ضریب اصطکاک سطح آسفالت با وقوع تصادفات مورد ارزیابی قرار گرفته و سطح اثر نوع مصالح سنگی در تعیین ضریب اصطکاک بررسی گردیده است. بنابراین، ضریب اصطکاک سطحی نمونه از مخلوط های آسفالتی تهیه شده از مصالح سنگی آهکی (یکی از معادن شیراز) و سیلیسی و کوارتزی (یکی از معادن تهران) اندازه گیری و سپس با یکدیگر مقایسه، نهایتا آمار تصادفات نسبی نرمال شده در شهر شیراز با تصادفات منطقه ۱۲ شهرداری تهران مورد مقایسه قرار گرفت. از این مقایسات شاخصی جهت اندازه گیری ضریب اصطکاک سطح آسفالت به دست آمد و میزان اثر مصالح سنگی بر ضریب اصطکاک و میزان تصادفات در شهر شیراز حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

ضریب اصطکاک ، معابر شهری ، آسفالت ، تصادفات