الگوهای کالبدی موثر در کیفیت محیطی مجموعه های رفاهی فرهنگی با نگرش معماری ارگانیک

مجموعه های گردشگری رفاهی به عنوان ساختمان های عمومی و جمعی همیشه مورد توجه طراحان و معماران بوده است.در این راستا عدم اطلاع رسانی و نبود امکانات اولیه مناسب و فقدان تفکر منسجم در تنظیم ساختار گردشگری فرهنگی معضلی است که بیشتر کشورهای جهان را درگیر خود کرده است. گردشگری در حال حاضر نوعی کالایی اقتصادی است که خود را به دست فرهنگ و تمدن کشور و منطقه ی میزبان می سپارد و علاوه بر آن رشد اقتصادی برای منطقه میزبان تاثیرگذار است. الگوهای کالبدی موثر در کیفیت محیطی مجموعه های رفاهی فرهنگی با نگرش معماری ارگانیک کدامند؟و دارای چه مشخصه هایی می باشند؟ لذا به نظر می رسد توجه به شاخصه های عینی محیط فیزیکی در ایجاد کیفیت محیطی از بعد ارگانیک موثر باشند. لذا هدف از این پژوهش بررسی و مکاشفه الگوهای کالبدی موثر در افزایش کیفیت محیطی مجموعه های فرهنگی با دیدگاه معماری ارگانیک می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی و در قالب مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و همچنین بررسی نظریه های مطرح در این زمینه می باشد.نتایج این پژوهش شاخصه های عینی (نور،رنگ،طبیعت و سبزینگی) و همچنین سه فاکتور ادراک مستقیم،غیرمستقیم و نمادین را به عنوان فاکتورهای اصلی در ارائه کیفیت محیطی مطلوب معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، محیط طبیعی ، کارکرد محیط ، گردشکری