کمی سازی حجم اکسیژن و دی اکسید کربن استراحت، آستانه بی هوازی و مقادیر بیشینه متعاقب یک جلسه فعالیت درمانده ساز در مردان جوان غیرفعال

زمینه و هدف: از اثرات کمبود فعالیت منظم ورزشی در افراد غیرفعال میتوان به کاهش سطح آمادگی قلبی- تنفسی و حذف اثر ضدالتهابی فعالیت بدنی منظم ا شاره کرد. هدف از پژوهش حا ضر کمی سازی حجم اک سیژن و دی اکسید کربن استراحت، آستانه بی هوازی و مقادیر بیشینه متعاقب یک جلسه فعالیت درمانده ساز در مردان جوان غیرفعال مواد و رو ش ها: آزمودنی های پژوهش ۲۰ نفر از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی میانگین سن ۱۸ ± ۲۰ در سال ۱۴۰۰ می باشند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها شامل دو گروه از مردان فعال۱۰ نفر با BMI پایین ۲۲ و ۱۰ نفر با BMI بالای ۲۲ میباشند. ویژگی های آنتروپومتریکی و دموگرافیکی آزمودنی ها شامل وزن، سن،قد و شاخص توده بدن (BMI)، و ویژگی های فیزیولوژیکی آزمودنی ها شامل (حجم اکسیژن و دی اکسید کربن) که ارتباط آن باعملکرد آزمون دویدن بروس به روش استاندارد و روی نوارگردان به عنوان معیار سنجش آمادگی قلبی - تنفسی اندازه گیری شد. آزمون گیری صبح در آزمایشگاه فیزیولوژی دان شگاه محقق در ساعت ۱۰ تا ۱۲ انجام شد.متغیرهای پژوهش تو سط د ستگاه تجزیه تحلیل گازهای تنفسی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون اندازه گیری مکرر در سطح معناداری ۵ درصد انجام گرفته است. یافته ها: نتایج نشان داد که بین شاخص اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن در سه مرحله (استراحتی، بی هوازی، بیشینه) در مردان جوان غیرفعال متعاقب یک جلسه فعالیت وامانده ساز تفاوت معناداری وجود دارد(P=۰/۰۰۱، P=۰/۰۰۱ به ترتیب).نتیجه گیری: شدت های مختلف تمرینی میتواند تاثیرات متفاوتی برشاخص های قلبی و ریوی افراد داشته باشد. لذا با توجه به شدت و توان مورد نیاز، دستگاه فسفاژن و ا سید لاکتیک در مقای سه با سیستم هوازی، غالب ا ست. از طرفی توان بی هوازی که به طور عمده بر تامین انرژی از طریق سیستم فسفاژن و سیستم ا سید لاکتیک متکی ا ست، نقش عمده و تعیین کننده ای در اجرای مهارت ها دارد

کلیدواژه ها:

فیزیولوژیکی ، آمادگی قلبی تنفسی ، غیرفعال.