مقایسه رونالدو با مسی بر اساس مدل تنش-مقاومت با داده های ناکامل

در این مقاله قابلیت دو بازیکن بزرگ فوتبال دنیا، یعنی کریستیانو رونالدو و لیونل مسی در به ثمر رساندن گل اول بازی مقایسه شده است. در این راستا مدل تنش-مقاومت هر بازیکن به صورت جداگانه محاسبه شده است، به طوری که گل اول بازی توسط بازیکن مد نظر به عنوان عامل تنش مدل و گل دوم بازی به عنوان عامل مقاومت مدل در نظر گرفته شده است. توزیع رایلی به صورت جداگانه برای داده های دو بازیکن به روش برآورد ماکزیمم درست نمایی برازش داده شده ا ست و معیار تنش-مقاومت هر دو بازیکن محا سبه شده ا ست. همچنین زمان به ثمر ر ساندن گل ها میتواند حاوی دادههای ناکامل از قبیل داده های سانسور از راست و داده های گمشده باشد که مدل مناسب با در نظر گرفتن این ویژگی داده ها تصحیح شده ا ست. بازی های سه ف صل ۲۰۱۳/۱۴، ۲۰۱۴/۱۵ و ۲۰۱۵/۱۶ لالیگا برای انجام تحلیل ها در نظر گرفته شده است زیرا این دو بازیکن در بهترین فرم خود در این ایام به سر میبردند. نتایج این بررسی نشان میدهد که میتوان به رونالدو در به ثمر رساندن گل اول بازی در مقایسه با مسی اندکی بیشتر اعتماد کرد.

کلیدواژه ها:

مدل تنش-مقاومت ، داده های ناکامل ، توزیع رایلی دو متغیره ، رونالدو ، مسی