رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و خودکارآمدی با احساس حقارت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و خودکارآمدی با احساس حقارت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال ۱۳۹۹ بود. نمونه پژوهش شامل ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقهای از جامعه آماری انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه احساس حقارت (یائو و دیگران، (۱۹۹۷، پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و همکاران ،(۱۹۸۲، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ، (۱۹۸۸ بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss-۲۲ و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین حوزه بریدگی، خودگردان، محدودیتهای مختل، دیگر جهت مندی، بین گوش به زنگی، بین خودکارآمدی با احساس حقارت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار رابطه وجود دارد. در نتیجه میتوان گفت بین طرحواره های ناسازگار اولیه و خودکارآمدی با احساس حقارت دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سبزوار رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، خودکارآمدی ، احساس حقارت