اثربخشی مداخله شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

اوتیسم یکی از اختلالات نافذ رشدی است که خانواده های درگیر را با مشکلات فراوانی روبرو می کند و در روند زندگی عادی این خانواده ها تاثیر منفی بر جا می گذارد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی مداخله شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم شهر اردبیل بود. روش مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش است.جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران دارای کودک اوتیسم شهر اردبیل می باشد. نمونه گیری این تحقیق بصورت دردسترس می باشد. به این منظور از میان مادران دارای کودک اوتیسم در شهر اردبیل ۲۰ نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب شد. پس از توجیح این افراد پیش آزمون گرفته شد و در ادامه مداخله بر اساس مدل شناختی- رفتاری به عمل آمده و پس از اتمام جلسلات مداخله پس آزمون به عمل آمد. اطلاعات این پژوهش با استفاده از مولفه سلامت روان پرسشنامه سلامت عمومی GHQ و پرسشنامه کیفیت زندگیsf۳۶ بدست آمد. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار ) SPSS آزمون t زوجی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله شناختی-رفتاری بر سلامت روان و کیفیت زندگی و مولفه های این متغییر ها در مادران دارای کودک اوتیسم معنی داری است(.(p < ۰/۰۱ یعنی اینکه مداخله شناختی-رفتاری باعث بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای فرزند اوتیسم میشود. و این تاثیر در مولفه های سلامت روان و کیفیت زندگی این افراد نیز معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

مداخله شناختی رفتاری ، کیفیت زندگی ، سلامت روان ، اوتیسم