نقش سرمایه اجتماعی در توسعه مدیریت دانش سازمانی مدیریت شهری

خلاصه اگر توسعه را به میزی تشبیه کنیم که روی چهار پایه استوار است، می توان این پایه ها را عبارت از «سرمایه اقتصادی»، «سرمایه انسانی»، «سرمایه اجتماعی» و «سرمایه نمادین» تلقی کرد که نگهداشت سقف این پدیده (یعنی توسعه)، نیازمند وجود هر چهار پایه آن است. بررسی ماهیت و کارکرد این چهار رکن توسعه، در این مقال نمی گنجد؛ لذا این چند سطر صرفا به بررسی مفهوم و کارکرد «سرمایه اجتماعی» که یکی از ارکان توسعه محسوب می شود، می پردازد و اهمیت «اعتماد» و «مشارکت مدنی» را به عنوان دو مورد از مهم ترین مولفه های سرمایه اجتماعی، در پرتو پژوهش های صورت گرفته با تاکید بر مطالعات رابرات پاتنام مورد بررسی قرار می دهد. مدیریت دانش به عنوان یک ضرورت مطرح می شود. از آن جایی که مدیریت دانش، فعالیت ها و تکنیک های بسیاری را پوشش می دهد، عبارت «سیستم مدیریت دانش» نیز چنین حالتی به خود می گیرد. سازمان، بدون تعریف و مرزبندی قابلیت های یک چنین سیستمی مطمئنا در ایجاد مدیریت دانش سازمانی دچار سردرگمی می شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت شهری ، خودکارآمدی ، سرمایه انسانی ، شهرداری تهران.