آلودگی بیولوژیکی شناگاه های ساحلی ایران

افزایش سریع جمعیت شهرها، توسعه ی مراکز مسکونی، صنعتی و تجاری در اطراف سواحل، تخلیه ی فاضلاب های شهری و صنعتی با سطح بالایی از پاتوژن ها و سایر آلاینده ها به شناگاه های طبیعی، موجبات آلودگی ان ها را در سالیان اخیر فراهم نموده است. آلودگی اب شناگاه ها ممکن است باعث ایجاد بیماری های مختلف و ایجاد اپیدمی گردد، لذا شناخت انواع آلودگی های زیستی شناگاه ها، روش های بررسی و اندازه گیری آن و تعیین وضعیت آلودگی شناگاه های ساحلی ایران به کلیفرم های کل و انتروکوک های روده ای در این مقاله ی مروری ضروری به نظر می رسید. این مقاله به صورت مروری article Review و با استفاده از کلمات کلیدی شناگاه، آلودگی زیستی، کلیفرم، انتروکوک روده ای، آلودگی سواحل در موتور جستجوگر Google Scholar ،Google و Pubmed انجام شد. مقالات مربوط به استخرها از نتایج جستجو خارج شدند و فقط مطالعانت مربوط به سواحل جهت بحث انتخاب شدند. نتایج این مطالعه نشان داد در استان های حاشیه دریای خزر (گیلان، مازندران و گلستان) وساحل خلیج فارس در شهر بوشهر اکثر ایستگاه های شنای طبیعی از نظر بار آلودگی گروه کلیفرمی و انتروکوک ها نامطلوب بودند. که به عنوان عامل تهدیدکننده ی مهم برای سلامتی شناگران و مسافرین تلقی می گردد. بدین منظور راهکارهای پیشنهادی برای کمک به حفظ سلامت و جلوگیری از شیوع بیماری از قبیل نظارت بر طرح های سالم سازی دریا و نمونه برداری دائمی از آب دریا توسط بازرسین بهداشتی برای انجام ازمایشات میکروبی با رعایت شرایط استاندارد و افزاش امکانات بهداشتی، رفاهی و آگاهی شناگران و گردشگران در استفاده صحیح از انها ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

شناگاه ، الودگی ، کلیفرم ، انتروکوک ، ساحل