طراحی، ساخت و ارزیابی دستگاه اندازه گیر تلفات کمباین برنج برپایه حسگر پیزوالکتریک در مقیاس آزمایشگاهی

دستگاه اندازه گیر تلفات دانه کمباین وسیله ای است که با نصب آن روی کمباین، می توان از میزان تلفات در واحدهای جداکننده و تمیزکننده آگاهی یافت. از جمله مزایای این دستگاه این است که به کاربر این امکان را می دهد با داشتن یک میزان قابل قبول از تلفات دانه، بیشینه سرعت پیشروی را انتخاب نمود. در تحقیق حاضر از صفحه مشبکی به ابعاد ۶۰×۱۰۰ سانتی متر مربع که قطر شبکه های آن ۷ میلی متر بوده برای جداسازی شلتوک از کاه و کلش استفاده شد. دانه های جداشده از این قسمت روی صفحه زیرین می ریزند که از طریق ۴ شبکه جداگانه روی حسگرهای مورد نظر سقوط کرده و پالس های مورد نظر از حسگرها به کاربر ارسال و در صفحه نمایشگر نشان داده می شود. میزان تلفات دانه در انتهای کمباین با استفاده از حسگر پیزوالکتریک که دارای حساسیت بالا در تشخیص دانه های شلتوک می باشد بررسی گردید. نمونه مورد آزمایش در این تحقیق یک کیلوگرم کاه و کلش به همراه ۵۲گرم شلتوک است که معادل تلفات سه درصدی (میانگین تلفات انتهای کمباین در کشورهای پیشرفته ۱۴/۲ درصد است) در انتهای کمباین می باشد. تیمارهای مورد استفاده، سرعت دورانی صفحه مشبک، شیب صفحه مشبک و رطوبت نمونه بوده که هرکدام در سه سطح و در سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. سپس با استفاده از طرح کاملا تصادفی تجزیه و تحلیل آماری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری عملکرد دستگاه، از نرم افزار GenStat استفاده شد. نتایج تحقیقات نشان داد مناسب ترین کارایی دستگاه در سرعت دورانی ۱۰۰ دور در دقیقه صفحه مشبک، رطوبت ۱۲ درصدی نمونه آزمایشی و شیب ۲۵ درجه ای صفحه مشبک معادل ۵۱/۹۵% می باشد، که مهم ترین دلیل آن ارتعاش زیاد در بیشینه سرعت دورانی صفحه مشبک و پراکندگی نمونه آزمایشگاهی به دلیل رطوبت پایین آن می باشد. کمترین میزان کارایی دستگاه نیز در سرعت دورانی ۱۰۰ دور در دقیقه، رطوبت ۲۴ درصدی نمونه آزمایشی و شیب ۴۵ درجه ای صفحه مشبک ۷۰% می باشد.

کلیدواژه ها:

پیزوالکتریک ، تلفات کمباین برنج ، حسگر ، صفحه مشبک ، طراحی