بررسی بوم گرایی در شعر معاصر (با تاکید بر اشعار اخوان ثالث، آتشی، فرخزاد، شفیعی کدکنی، صالحی و سلمان هراتی)

نقد بوم گرا از جمله مطالعات ارزشمند در حوزه نقد ادبی است که بر محور اساسی ارتباط میان طبیعت و ادبیات میپردازد. این نقد تلاش می کند با تغییر نگرش به محیط زیست از طریق فرهنگ و ادبیات در بهبود اوضاع بحرانی محیط زیست نقش موثری را ایفا کند. از ویژگی های بارز شعربومیگرا طبیعت گرایی، بیان گرایی، ساده گویی، زبان گفتاری می باشد. محققان این عرصه بر این باورند که باید دید گذشته انسان به طبیعت که بر مبنای قداست و ارزش نهادن به محیط زیست بوده است، زنده شود و نحوه رفتار انسان با طبیعت نیز اصلاح شود. رویکرد شاعر بومگرا آن است که تلاش می کند هم سنت خود را زنده نگه دارد و هم از دستاوردهای جدید بهره ببرد. در این پژوهش شاعران ادبیات معاصر (اخوان ثالث، آتشی، فرخزاد، شفیعی کدکنی، صالحی و سلمان هراتی) از منظر بوم گرایی مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

بوم گرایی ادبی ، اشعار معاصر ، طبیعت ، شاعران معاصر ، محیط زندگی