بهینه سازی تخصیص منابع آب به یگانهای امدادی برای آب رسانی به افراد آسیب دیده در بحران با استفاده از الگوریتم اصلاح شده ژنتیک با استفاده از داده های حقیقی منابع آب

یکی از مهمترین مسائل در بحثهای مدیریت بحران و امدادرسانی به آسیب دیدگان بحرانهایی همچون سیل و زلزله، امدادرسانی بهموقع و سریع نیروها به افراد آسیب است. در تحقیق حاضر قصد بر این بوده که با مشخص کردن منابع آب و حوضه های آبریز مناطق مختلف کشور از طریق یک برنامه ی رایانه ای بتوان بهترین و نزدیکترین منابع را با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک اصلاح شده برای افراد آسیب دیده در بحران زلزله تخصیص داد تا عملیات آبرسانی به آسیب دیدگان بحران زلزله که یکی از اصلی ترین موارد در بحث امدادرسانی میباشد با سرعت بیشتری صورت پذیرد. در تحقیق حاضر از طریق الگوریتم ژنتیک ایستگاه های تامین آب بهینه ازنظر زمان فراهم نمودن آب برای مناطق آسیب دیده از طریق الگوریتم ژنتیک به دست آمده است. تعداد کل ایستگاه ها ۵۸ ایستگاه است که ایستگاه های مذکور ازنظر میزان دبی و مختصات جغرافیایی باهم متفاوت هستند. در تحقیق حاضر به بررسی دو سناریو متفاوت بحران پرداخته شده است. اولین سناریو، آبرسانی به افراد آسیب دیده در بحران زلزله موردنظر با توجه به ایستگاه های تامین آب در استانی است که منطقه ی آسیب دیده مذکور در آن قرارگرفته است. دومین سناریو، آبرسانی به افراد آسیب دیده در زلزله از طریق منابع آب و وسایل نقلیه موجود در استانی به غیراز استان خود محل وقوع زلزله است و آبرسانی به افراد آسیب دیده از طریق استانی معین موردمطالعه قرار گرفته است. با توجه به رویارویی با بحرانهایی همچون زلزله، سیل، جنگ و... به علت امکان دردسترس نبودن تعدادی از ایستگاه های تامین آب در لحظه ی کمک رسانی، ایستگاه ها طبقه بندی شده است و میتوان از ایستگاه های جایگزین در صورت در دسترس نبودن ایستگاه بهینه (تخریب جاده و ...) اقدام به فراهم نمودن آب موردنیاز نمود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، مدیریت بحران ، تخصیص منابع آب ، مدیریت منابع آب