سبکهای فرزندپروری والدین و اختلالات عاطفی-رفتاری دانش آموزان

در سال های اخیر توجه به این امر که خانواده یکی از مهمترین نهادهایی است که در امر اجتماعی کردن و تعلیم و تربیت کودکان تاثیر قابل توجهی دارد، در حال افزایش است. هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه اختلالات عاطفی -رفتاری دانش آموزان با سبکهای فرزندپروری مادران آنان میباشد. بدین منظور ۱۲۰ دانش آموز پسر از پایه اول تا پنجم از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و آزمون رفتار کودک راتر فرم معلمان و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند توسط مادران آنان تکمیل شد. یافته ها: تحلیل آماری داده ها نشان داد که بین شیوه فرزندپروری مستبدانه والدین و اختلالات عاطفی-رفتاری کودکان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین شیوه فرزندپروری آسانگیر و اختلال عاطفی -رفتاری کودک رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج پژوهشی نشان داد که با افزایش به کارگیری روشهای فرزندپروری مقتدرانه، اختلالات عاطفی و رفتاری کودکان کاهش می یابد. همچنین اختلالات رفتاری ابتدا با کاهش میزان آسانگیری مادران در شیوه تربیتی کاهش مییابد و سپس با کاهش بیشتر این متغیر، اختلال عاطفی سیر صعودی به خود میگیرد. با توجه به رابطه معنادار بین شیوه فرزندپروری مادران و اختلالات عاطفی-رفتاری کودکان، با آموزش شیوه فرزندپروری به والدین و کمک به آنان برای استفاده از روش مقتدرانه میتوان اختلالات عاطفی-رفتاری را در کودکان کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اموزش و پرورش ، اختلالات عاطفی رفتاری ، دانش اموز ، فرزندپروری