بررسی اثربخشی روانشناسی مثبت نگر در سلامت، بهداشت و مراقبت های روانی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روانشناسی مثبتنگر در سلامت، بهداشت و مراقبتهای روانی دانش آموزان میباشد. روش پژوهش حاضر اسنادی میباشد. جمعآوری داده ها با استفاده از اسناد دستاول و مقالات پژوهشی معتبر صورت پذیرفت. نتیجهگیری پژوهش نشان داد سازمان جهانی بهداشت معتقد است که میزان مسائل رفتاری و روانی در کشورهای در حال توسعه رو به ازدیاد است و این افزایش تا حد زیادی وابسته به رشد جمعیت و تغییرات سریع اجتماعی مانند: شهرنشینی، فروپاشی شکل سنتی خانواده تغییر در شیوه زندگی مردم و مشکلات اقتصادی است و دانش آموزان از جمله افرادی هستند که گستره وسیعی از گرفتاری ها و مشکلات عاطفی و بیماری های خفیف روانی را تجربه می کنند. برخی از این مشکلات مستقیما به عوامل محیطی مدارس و دانشگاه ها و بخش زیادی نیز به مراحل تکاملی دوره نوجوانی مربوط می شوند. دانش آموزانی که از سطح بهداشت روانی مطلوبی برخوردار نیستند، قادر به پیشرفت تحصیلی نخواهند بود و نمی توانند از توانایی های خود به نحو مطلوب استفاده کنند. یکی از مداخلاتیکه احتمالا بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان موثر خواهد بود، مداخلات مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا است. روانشناسی مثبت گرا، رویکردی در روان درمانی است که اعتبارش تجربی و به طور خاص و با ایجاد توانمندیها و هیجانات مثبت همراه است. رواندرمانی مثبت گرا با افزایش معنا در زندگی مراجع به تخفیف و تسکین آسیبهای روانی و افزایش شادکامی میپردازد. از این رو عواملی که سبب سازگاری هرچه بیشتر آدمی با نیازها و تهدیدهای زندگی شوند، بنیادی ترین سازه های پژوهش شده این رویکرد هستند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، سلامت و بهداشت روانی ، دانش آموزان ، مراقبت های روانی.