بررسی سیر تحولات معماری تهرانی (محدوده میدان تجریش)

امروزه یکی از موضوعات قابل مداخله در ساختار فیزیکی اطراف میدان تجریش، معماری تهرانی است. هدف این پژوهش دستیابی به روشهای احیا و بازسازی و سازماندهی میدان تجریش و اطراف آن است و حضور پررنگ معماری تهرانی در بناهایی در آینده که با طرحی معمارانه در میدان تجریش شکل بگیرد. معماری آینده به لحاظ فرم ظاهری و باطنی، شکلی در راستای این تحول پیدا کند و آنچه که در آینده میدان تجریش قرار خواهد گرفت، با گذشته معماری تهرانی و منطقه تجریش مرتبط باشد و از الگوهای آن بهره مند شود. لذا لازم است که سیر تحول تاریخی معماری تهرانی از ابتدای تشکیل مکان سکونت در این منطقه تاکنون مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در مقاله حاضر، از نوع تحلیلی- توصیفی است و با استفاده از استاد پژوهشی و کتابخانهای و به کمک طبقه بندی نتایج مطالعات اسنادی مزبور از میان مقاله علمی پژوهشی معتبر موجود، روش تحلیل یافته های تحقیق از نوع استنباطی است که با تحلیل خصوصیات معماری دوران های مختلف در محدوده شهر تهران دسته بندی لازم پرداخته شده است. تا براساس یافته ها، چه ارزشهای فرمی و بصری و آرایه هایی در این نوع معماری وجود دارد که بتواند در آینده در ساماندهی فرم معماری تجریش راهگشای معماری وزین باشد، در این مسیر پس از بررسی های انجام شده، معماری تهرانی از دوره پیش از اسلام در ری شروع شده است، در دوران قاجار به دلیل پایتخت بودن تهران رشد زیادی داشته است و همچنین در دوره پهلوی اول که مهمترین تغییرات آن در متن مقاله ذکر شده است.

کلیدواژه ها:

سیر تحولات معماری ، دوره قاجار ، پهلوی اول و دوم ، معماری تجریش ، شهر تهران