شناسایی عوامل تاثیر گذار بر تعاملات اجتماعی در پیاده راه های شهری

پیاده روی در شهر را می توان با توجه به هدف و ویژگی های آن به دو دسته تقسیم کرد: پیاده روی برای مسافرت و پیاده روی اختیاری برای اهدافی مانند خرید و تفریح. کمترین فاصله تا مقصد به طور کلی در پیاده روی برای سفر مهم است، بنابراین امکان تماس با دیگران در محله و ایجاد تعامل وجود دارد. بنابراین، انتظار میرود افرادی که به پیاده روی اختیاری می پردازند، در مقایسه با افرادی که این کار را انجام نمیدهند، سطح درک بالاتری از سرمایه اجتماعی و بع تبع آن تعاملات اجتماعی داشته باشند.هدف از این مطالعه تحلیل رابطه تجربه بین پیاده روی افراد و سطوح سرمایه اجتماعی آنها به منظور بررسی و امکان بازیابی پیاده روی های عمومی مناسب در یک محیط شهری است. در این تحقیق از مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان شاخص های ایجاد تعاملات اجتماعی استفاده شده است. این مطالعه تفاوت در سطح سرمایه اجتماعی بین افرادی که در محله قدم می زدند و افرادی که پیاده روی نمی کردند را تشخیص می دهد . نتایج نشان می دهد افرادی که در پیاده روی های شهری قدم می زدند نسبت به افرادی که پیاده روی نمی کردند، تعامل بیشتری با افراد دارند و در نهایت سطح ادراک آنها از سرمایه اجتماعی افزایش می یابد .

کلیدواژه ها:

پیاده روی ، پیاده راه های شهری ، تعاملات اجتماعی ، سرمایه اجتماعی