الگوهای مشترک در باغ و فرش ایرانی از منظر هندسه

پدیده باغ جزء لینفک زندگی مردم ایران در تمام طبقات اجتماعی بوده و در تمام رشته های هنر اثر گذاشته است. باغ تصویری است از محوطه ای محصور با دیوارهایی بلند، که آن را از قسمت های دیگر، چون دشت و کوه جدا میسازد. باغ در قالی از قدیمی ترین پدیده های فرهنگی ایرانیان در سیر تاریخ است. گونه های مختلف هنر ایرانی بعد از اسالم توجه خاصی به بازنمایی باغ داشته اند و باغ ایرانی یکی از موضوعات تصویری رایج در حوزه فرش بافی است. فرش از مهمترین نمادهای ذوق، هنر و روح زیبایی جامعه ایرانی می باشد فرش ایرانی به عنوان مهمترین وشاخص ترین هنردستی ایران، همواره با نام پرافتخار ایران توام بوده و به عبارتی بیشترین سهم را در هویت سرزمینمان دارد، به طوری که نام آن در تمام جهان با نام کشور عزیزمان ایران عجین گشته و با فرهنگ و زندگی مردمان این سرزمین پیوندی ناگسستنی یافته است. با دقت در آثار معماری «باغ ایرانی» و نقوش اصیل فرش ایرانی از گذشته تا به امروز؛ الگوهای مشترک هندسی بین آنها مشاهده می شود که درخور توجه است. روش پژوهش در این مقاله از نوع توصیفی - تحلیلی است که هدف از آن بررسی و شناخت دو عنصر معرفی شده یعنی فرش و باغ ایرانی به صورت مجزا و سپس رسیدن به الگوهای مشترک هندسی در آنها می باشد. امید آن می رود که چنین مطالعاتی بتواند در زمینه معماری و هنرهای مشترک آن از جمله فرش، برای عالقه مندان این مسیر مفید و راهگشا واقع شود.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، فرش باغی ، معماری ایرانی ، هندسه.