جایگاه پایداری اجتماعی در سیستم ارزیابی ساختمان پایدار در ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 231

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCSAC06_036

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401

چکیده مقاله:

در سال های اخیر توجه به بعد انسان گرا و پاسخگوی آسایش و رفاه انسان در دستور کار توسعه پایدار قرار گرفته و به شکل گیری رویکردهای اجتماعی در برنامه ریزی و طراحی محیط منجر شده است. ساخت و ساز ساختمان نقش مهمی در توسعه پایدار دارد، استفاده از سیستم ارزیابی ساختمانی برنامه ریزی و تصمیم گیری بهینه را فراهم می کند. هدف اصلی این مطالعه ارائه معیارهای ارزیابی پایداری به ویژه با توجه محور پایداری اجتماعی و انسانی برای ارزیابی و بررسی هر چه بهتر پایداری در سیستمهای ساختمانی قابل تعریف در تحقیقات آتی کشور ایران است. در این پژوهش، از تکنیک دلفی با هدف غربال مسائل تحقیق در عملیات و تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره با استفاده از نظر متخصصین استفاده شده است. تحقیقات قبلی اهمیت نظر متخصص را در توسعه سیستم های ارزیابی پایداری ساختمان تصدیق کرده است. معیارهای ارزیابی ابتدا بر اساس بررسی منابع و مرور ادبیات، ساخته شده است. گروه بندی نهایی معیارهای پایداری اجتماعی در چهار گروه کلی معیارهای رفاه، امنیت، مشارکت، عدالت به ترتیب تقسیم می شوند و هر گروه شامل زیرمعیارها می باشد. تعیین معیارهای پایداری اجتماعی محور مغفول مانده در سیستم ارزیابی پایدار و انسان مدار در کشور ایران اولین و مهمترین گام در ارائه یک مدل بومی ارزیابی پایداری سیستم های ساختمانی در تحقیقات آتی کشور ایران است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

اسماعیل ضرغامی

استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران

مهسا میرحیدریان

دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران

الهه ادیبی

دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران