بررسی رابطه بین استرس کلاس های مجازی دانش آموزان دوره متوسطه روستایی با انگیزش تحصیلی آنان در منطقه بندپی غربی

این پژوهش به بررسی رابطه بین استرس کلاس های مجازی دانش آموزان دوره متوسطه روستایی با انگیزش تحصیلی آنان در منطقه بندپی غربی می پردازد. روش تحقیق در این پژوهش، روش توصیفی و همبستگی و ازنوع کاربردی است. تحقیق حاضر جامعه آماری شامل ۸۰۰ دانش آموز دختر مدارس متوسطه دوم منطقه بندپی غربی شهرستان بابل در سال تحصیلی ۱۳۹۹ است.در این تحقیق برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد در این منطقه ۱۷ مدرسه متوسطه اول وجود دارد و از بین این ۱۷ مدرسه ۱۰ مدرسه در دسترس انتهاب شدند و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان ۲۶۰ دانش آموز است. به منظور جمع آوری داده ها در این پژوهش دو پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر شامل ۳۳ گویه و پرسش نامه استاندارد استرس کلاس های مجازی هنسن ، گلاس و نایت با ۱۹ گویه استفاده شد. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، بر اساس آمار توصیفی و استنباطی از نرم افزار spss و ضریب همبستگی پیرسون جهت تعیین درجه همبستگی بین متغییرهای پژوهش استفاده شد. نتایج نشان میدهد ارتباط منفی و معنا داری بین استرس کلاس های مجازی با انگیزش تحصیلی وجود دارد یعنی هر چه قدر استرس کلاس های مجازی بالاتر رود انگیزش تحصیلی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

استرس کلاس های مجازی ، انگیزش تحصیلی ، انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، منطقه بندپی غربی