ارایه یکروش برای کاهشمصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از شبکه های عصبی

امروزه درشبکه های حسگر بیسیم پروتکلهای مسیریابی مبتنی برخوشه بندی از طریق تقسیم گره های همسایه به خوشه های مجزا و انتخاب سرخوشه های محلی بهترین کارایی را از لحاظ افزایش طول عمر و حفظ پوشش شبکه ای در مقایسه با سایر روشهای مسیریابی به دست می آورند با این وجود همه پروتکلهای خوشه بندی ارایه شده تاکنون تنها نزدیکی جغرافیایی را به عنوان پارامتر تشکیل خوشه ها درنظر گرفته اند دراین مقاله یک پروتکل جدیدخوشه بندی متمرکز مبتنی برانرژی با استفاده از شبکه عصبی نقشه خودسازماندهی برای شبکه های حسگر بی سیم ارایه می شود که قادر به خوشه بندی گره های شبکه براساس سطح انرژی و مختصات گره ها می باشد به علاوه یک تابع هزینه جدید به منظور تصمیم گیری درانتخاب گره های سرخوشه پیشنهاد شده است که سعی درترکیب معیارهایی مختلف موثر درانتخاببراساس میزان اهمیت آنها دارد کارایی برتر این پروتکل از لحاظ افزایش طول عمر مفید شبکه و حفظ بهتر پوشش شبکه ای درمقایسه با پروتکلهای یدگر نیز تاثیر تابع هزینه پیشنهادی برکارایی ان با شبیه سازی به اثبات رسیده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بیسیم ، شبکه عصبی ، نقشه خودسازماندهی ، کاهش مصرف انرژی ، خوشه بندی