راهکارهای ایجاد مدیریت یکپارچه شهری

افزایش سریع جمعیت، توام با گسترش شهرنشینی، مشکلات فراوانی در کشورهای مختلف به ویژه کشورهای جهان سوم ایجاد کرده است زیرا سرعت و اندازه رشد شهری و شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه به مراتب بیش از سایر کشورها بوده است. عبارت مدیریت یکپارچه شهری که که به معنی مدیریت واحد شهری است، همواره با سه مفهوم شهر، مدیریت شهری و توسعه پایدار متلازم می باشد. انتخاب نوع مدل مدیریت شهری، نشان دهنده نگرش حاکم بر تنظیم روابط شورا و شهرداری و مهم تر از همه بیانگر میزان مشارکت و قدرت اجرایی است. مدیریت شهری تلاشی است برای هماهنگ و یکپارچه کردن اقدامات دولتی و خصوصی جهت چیره شدن بر مسائلی که ساکنان شهرها با آن مواجه هستند و ایجاد شهرهای رقابتی تر، عادلانه تر و پایدارتر. هدف اساسی این پژوهش، ارائه راهکارهایی در راستای ایجاد مدیریت یکپارچه شهری می باشد. در جامعه فعلی ایران بر اساس قانون شوراهای اسلامی شهر ها به صورت مدیر-شورا است. به موجب این قانون مردم اعضای شورا را انتخاب می کنند. در این مدل رهبری سیستم اجرایی شهرداری بر عهده شهردار منتخب شوراست. روش تحقیق در این پژوهش به صورت، توصیفی_تحلیلی است و ابزار گردآوری اطلاعات بر پایه ی مطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. بررسی نتایج صورت گرفته پیرامون تحقق مدیریت یکپارچه شهری نشان می دهد که برقراری مدیریت یکپارچه شهری از مهم ترین عوامل کنترل و هدایت نظام های شهری به سمت پیشرفت و توسعه است.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، شهرداری ، شورا ، مدیریت شهری