بررسی عملکرد لرزه ای پلهای جداسازی شده تحت اثر زلزله های مختلف

در سال های اخیر به منظور جلوگیری از خسارات ناشی از بارهای دینامیکی در انواع سازه ها، روش های متعددی به منظور بازسازی، بهسازی و مقاوم سازی توسط مهندسان سازه نیز به کار گرفته شده است. جداسازی لرزه ای یکی از روش های موثر و اقتصادی در زمینه ی کنترل غیرفعال سازه ها می باشد که موجب کاهش انرژی بار های دینامیکی در سازه به گونه ای می شود که خسارت وارد شده به سازه در حد قابل قبولی نیز کنترل شود. در حدود سه دهه ازکاربرد جداسازی لرزه ای در پلها میگذرد و کارایی این نوع پل ها همچنان تایید شده است. مفهوم اصلی جداسازی لرزه ای یکی افزایش دوره تناوب سازه و دیگری افزایش میرایی سازه یا هردو با هم می باشد. این فناوری در مدت سی سال گذشته به سرعت گسترش یافته است، به طوری که امروزه موارد کاربرد زیادی از آنها در سرتاسر دنیا بویژه در زلاندنو، آمریکا، کانادا، ایتالیا، ایسلند، ژاپن و تایوان مشاهده می شود.در این مقاله پس از معرفی جداسازهای لرزه ای به مرور مطالعات و پژوهش های پیشین انجام شده در مورد عملکرد و کارآیی جداسازها در پلها پرداخته شده و درنهایت مقایسه ای بین عوامل بررسی شده در این تحقیقات و نتایج حاصل انجام شده است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، جداساز ، پل ها ، عملکرد لرزه ای سازه ها